деген шығармасында сол кездің жүздеген ойынын топтап бір картинаның ішіне жинақтаған. Картинадағы топ балалар массасы есепсіз кішкентай дөңгелектерде айналып, дөңгелеп барып, олардың қозғалысы біртіндеп көшенің тұманды перспективасында тоқтайды. Әрбір жеке топтардың формалары да – дөңгелек және дөңгелеп бара жатқандай. Брейгель ешқашан да күліп тұрған балаларды бейнелемеген, оның картинасындағы балалардың бет бейнелері өте қатаң берілген. Сондайақ, картина кейіпкерлері ойынды ойын ретінде қабылдамайды. Бұл олардың өмірі, үлкен адамдар өміріне ұқсас.
деген шығармасында сол кездің жүздеген ойынын топтап бір картинаның ішіне жинақтаған. Картинадағы топ балалар массасы есепсіз кішкентай дөңгелектерде айналып, дөңгелеп барып, олардың қозғалысы біртіндеп көшенің тұманды перспективасында тоқтайды. Әрбір жеке топтардың формалары да – дөңгелек және дөңгелеп бара жатқандай. Брейгель ешқашан да күліп тұрған балаларды бейнелемеген, оның картинасындағы балалардың бет бейнелері өте қатаң берілген. Сондайақ, картина кейіпкерлері ойынды ойын ретінде қабылдамайды. Бұл олардың өмірі, үлкен адамдар өміріне ұқсас.
