Вазопрессин (АДГ) секрециясын дамытатын стимул қызметін натрий ионы концентрациясының жоғарылауы және жасушадан тыс сұйықтың осмостық қысымының жоғарлауы атқарады.
Су қабылдануы жеткіліксіз болғанда, күшті тер бөлінуінде, көп мөлшерде тұз қабылданғанда гипоталамустың осморецепторлары (осмолярлықтың өзгерістеріне сезімтал) қандағы осмостық қысым жоғарлауын тіркейді. Нәтижесінде нейрогипофизге арнайы жүйке импульстері беріледі де вазопрессиннің бөлінуі атқарылады. Жүрекшенің барорецепторы сигналдарына да жауап ретінде вазопрессиннің секрециясы жүреді. Осмолярлықтың 1%-ға өзгерісінің өзі вазопрессин секрециясында айқын өзгерістер болуына әкеледі.
