127
қызығып, ден сау лы ғы ңыз ға зи ян келтіретін са па сыз тауар ға
ұры нуыңыз да мүм кін.
Ал кей бі реу лер кө те ре са тып алу ар қы лы ақ ша үнем деу ді
дұ рыс деп ой лай ды. Бір қа ра ған да, бұл ти ім ді кө рі нуі де мүм-
кін. Се бе бі бөл шек сау да ға қа ра ған да кө тер ме тау ар құ ны
ар зан дау тү се ді. Ал, шын ды ғы на кел ген де, кө те ре са тып
алу ылғи үнемді бола бер мей ді. Ай та лық, сіз же міс-жи дек ті
ар зан ба ға ға әдет те гі ден кө бі рек са тып ал ды ңыз. Бі рақ оның
бә рін жеп тауы са ал май, бір не ше күн нен кей ін бү лін ген де рін
қо қыс қа тас тай сыз. Ал аз нәр се қа шан да қа дір лі. Оны сақ тап,
ба ға лап жет кі зу ге ты ры са сыз. Азық-тү лік ті кө те ре са тып алу
сал да ры нан оны тұ ты ну кө ле мі нің ұл ғаюы ден сау лық қа аз
зар да бын ти гіз бей ді. Ол – та мақ ты көп жеу, ар тық сал мақ
қо су т.б. жағ дай лар ға алып ке ле ді. Ал ден сау лық ты қай та
тү зеу де бі раз шы ғын ды қа жет ете ді.
Қо ры та айт қан да, тау ар ды кө те ре са тып алу ар қы лы
біз үнем деу ор ны на ар тық тө лей ті ні міз бен қой май, шы ғын
кө ле мін кө бей тіп алуы мыз да мүм кін еке нін ес тен шы ғар-
мауы мыз ке рек.
(К.Ақ нияз қы зы)
Са раң дық пен жи нақ ты лық
Бір не ше тәу ір кі сі бір же тім-же сір қал ған үй үшін жы лу
жия мыз деп, әр үй ге қы ды рып ба рып жү ре ді. Бір бай дың
үйі не кел се, бай жұ мыс ке рі не бір кіш кен тай жіп ті жаң быр да
ұмы тып, да ла да қал дыр ға ны на қат ты ұры сып тұр екен. Ұры-
сып тұ рып ай та ды:
– Сен біл мей сің, ол кіш кен тай ға на жіп те бол са, мал ға
са тып алын ған нәр се, мал дың та бы луы оңай емес, – деп.
Мұ ны ес тіп, кө ріп, әл гі жо лау шы лар өз ді-өзі сөй лес ті:
– «Бір жа ман жіп ті да ла да ұмы тып қал дыр дың», – деп
сон ша кей іп тұр ған адам біз ге еш нәр се бе ре қой мас, ау зы-
мыз ды ау ырт пай, кел ген ізі міз бен қай та лық.
Ішін де бі реуі айт ты:
– Не міз ке тіп ба ра ды, кел ген соң бұ ған да ай тып ке те лік.
Бұл сөз бен бай ға ке ліп, сә лем бер ді. Бай бұ лар ды әдеп пен
үйі не кір гіз ді. Со нан соң кел ген дер дің жұ мы сын есі тіп, сол
жер дің өзін де бас қа лар ға қа ра ған да екі есе ақ ша шы ға рып
бер ді жә не мұ нан бас қа төрт-бес қап ас тық бе ру ге уә де ет ті.
Достарыңызбен бөлісу: