Тақырып: Философия, оның пәні және функциялары. «Философия» пәнінің негізгі бөлімдері

3.Біртұтас - қандай да бір болмыстан, ойлаудан, сезімнен жоғары 4.Біртұтас – барлық нәрсенің, барлық заттардың, идеялардың, құбылыстардың, қасиеттердің, (жақсы мен жаманның негізі). Ақыл: 1.«біртұтастан» - туындайды;2.«біртұтастан» - ажыратылған;3.біртұтасқа қарама-қарсы;4.барлық заттың мәні болып табылады;5.жер бетіндегі тірі тіршілік. Жан:1.Барлық заттар мен құбылыстарды өзара байланыстыратын қозғалғыш субстанция. 2.Жан ажалсыз; 3.Адам жаны (заттың жаны) - әлемдік жанның бөлшегі;4.Жан: әлемдік және жеке адамның жаны болып бөлінеді;5.Заттар мен өлі табиғаттың жаны болуы мүмкін (гилозоизм);6.Адам тәні өлгеннен соң жер асты патшалығында өз әрекетіне жауап беріп болғаннан кейін қайтадан жаңа формаға (тәнге) енеді;7.Жанның тұрақтылығы мән тәннің алмасуы – Космостың табиғи заңы. Платонның гносеологиясы (дүниенің идеалистік картинасы): 1.материалды дүние – «идеалар әлемінің» бейнесі ғана; 2.Таным объектісі ең алдымен «таза идеялар» болуға тиіс; 3.«таза идеяларды» сезімдік таным арқылы тану мүмкін емес (сезімдік таным ақиқат білім бермейді (тек пікір – «докса» ғана )); 4.«таза идеаларды» жоғары рухани әрекет нәтижесінде ақыл арқылы ғана тануға болады. (идеалистік таным); 5.Жоғары рухани әрекет – дайындығы бар адамдарға: білімді, интелектуалды философтарға ғана тән. Тек солар ғана «таза идеаларды» көре және тани алады. Платонның мемлекеттік теориясы. Өзіне дейінгі ойшылдардан ерекшелігі: Платон өз философиясында мемлекет мәселесінде айрықша тоқталды. (Сократқа дейінгі философтар: Фалес, Гераклиттер, т.б қоғам, мемлекеттер теориясымен емес дүние негізін анықтау және табиғат құбылыстарын түсіндірумен айналысты). Платон мемлекетті 7 түрге жіктейді: 1.Монархия – бір адамның әділетті билігі. 2.Тирания – бір адамның әділетсіздік билігі. 3.Аристократия – азшылықтың әділетті билігі. 4.Олигархия – азшылықтың әділетсіздік билігі. 5.Демократия – көпшіліктің әділетті билігі 6.Тимократия – көпшіліктің (армия, әскербасылдардың) әділетсіз билігі 7.Платон «болашақтың мемлекеті» деген атпен - әлі болмаған, бірақ келешекте орнайтын, мемлекеттік билікпен заңдардың қажеттілігі болмайтын идеалды мемлекетті сипаттайды.