Фонетикалық
бірліктерге
эстетикалық
тұрғыдан
трансформациялануға бейім, өзгермелі тілдің жай-күйін бейнелейтін
парадигмалық қасиет тән. Онда тілдің менталды, психологиялық,
әлеуметтік, коммуникативтік, кумулятивтік, поэтикалық сипаты көрініс
алады.
Психолингвистер
физиология
мен
нейропсихологияның
жетістіктеріне сүйене отырып, тіл деңгейлерін фондық және жетекші деп
екі деңгейге бөледі [5, 29 б.]. Фондық деңгей бірліктері сөйлеуші
тарапынан автоматты түрде, санадан тыс жасалса, жетекші деңгейдегі
бірліктер саналы түрде сөйлеуші тарапынан сараланып жұмсалады екен.
Мысалы,
Достарыңызбен бөлісу: