40.Салық салудағы себептерге байланысты тәуекелдер Елдің салық деңгейі көбінесе салықтың жалпы ішкі өнімдегі жалпы үлесі (ЖІӨ) ретінде өлшенеді. ОЭСР мүше елдердегі салық салу деңгейі жайлы мәліметті жариялап отырады. Экономикаға деген нақты салық жүктемесін елдің жалпы ішкі өніміндегі (ЖІӨ) үкіметтің пайдасына нақты төленген міндетті төлемдердің үлесі деп түсіну керек. Салық жүктемесі елдер бойынша едәуір өзгеріп тұрады. Әлсіз дамыған елдер (қуатты әлеуметтік қамтамасыз ету жүйесі жоқ) төмен салық жүктемесімен сипатталады, ал дамыған елдер жоғары салық жүктемесімен сипатталады (Швецияда жекелеген жылдары ЖІӨ-ның 60 % дейін жеткен). Бұған Оңтүстік Шығыс Азияның төмен салық жүктемесіндегі кейбір дамыған елдерін жатқызуға болмайды. Россияда 2012 жылы салық жүктемесі 34,99 % құрады, бұл ОЭСР бойынша орташа деңгейге сәйкес келеді (АҚШ қа қарағанда жоғары, бірақ Германияға қарағанда төмен).Номинальды жүктемемен нақты жүктеменің арасындағы айырмашылық салықтан жалтару дәрежесін сипаттайды. Номинальды жүктеме каншалықты жоғары болса - жалтару да сонша жоғары болады. Номинальды жүктеме бегілі бір деңгейде асып түскенде жалтару жаппай боладыда нақты жүктеме төмендейді. Нақты жүктеме максимальді болған нүкте Лаффер нүктесі деп аталады. Номинальды салықтық жүктеме Лаффер нүктесінен едәуір төмен болуы тиісті, былайша оның едәуір жоғары мәні салық төлеушілерді салық заңдылықтарын бұзуға итермелейді деп есептейді. Кәсіпорынға салықтық жүктемені, кәсіпорын нақты төлеуші болған жағдайда салық сомасы мен аударымдардың кәсіпорындардың таза табыс сомасына қатынасы деп түсіну қажет. Нақты салық төлеуші субъект болып саналады:
• салық салу объектісінің иесі, салық төлеу міндеті тікелей факт\орын алғанда немесе салық төлеу объектісі туындағанда;
• салық салу объектісін пайдаланушы, салық төлеу міндеті тек объектіні белгілі бір пайдалану жағдайында тапқанда туындайды.
• Салықты қанша аз төлесең, үйшаруашылықтарының тұтынуға қажет табысы сонша көп. Сонымен, жиынтық тұтыну өседі, тиісінше, жиынтық сұраным да өседі. Сондықтан үкімет ынталандыру экономикалық саясатын жүргізген кезде, яғни үкіметтің мақсаты елді экономикалық циклдің түбінен алып шығу болған кезде салықтарды төмендетеді. Осыған сәйкес, тежеуші экономикалық саясат экономиканың тым қызып кетуін жою мақсатында салықтардың өсуін ойлайды.