арадағы жолда көптеген бекіністер сала бастады. Малабар жағалауындағы
Гоа португал вице-королінің мекеніне айналды (астанасы – Панаджи қаласы,
Үндістанның батысында). Ормузды басып алып, португалдықтар парсы
шығанағындағы бай саудаға өз бақылауын орнатты.
1511 жылы Албукерки Сингапур бұғазындағы маңызды порт
Малакканы басып алды. Сөйтіп, Үнді мұхитына шығыстан да жол ашылды.
Енді португалдықтардың қол астына Үнді мұхитының батысы да, шығысы да
қарады. 1517 жылы португалдықтар Цейлонмен сауда қатынасын орнатудан
бастап, бірте-бірте оны өзіне бағындырып алды (1653 жылы оларды
голландтар қуып шықты). Португалдықтар басып алған жерлерінде
шаруашылықпен аз айналысты, көбінесе дайын азық-түлік т.б. өнімдерді өте
арзан бағаға сатып алып, Еуропада 10 есе қымбатқа өткізді. Олар басып алған
жерлерінде көп дегенде 10 мыңдай ғана әскер ұстады. Португалдықтар әскері
аз болғандықтан Азиядағы отарларын көбейте алмай, негізінен теңіздегі
қарақшылықпен айналысты. XVI ғасырдың аяғында – XVII ғасырдың
басында португалдықтардың Индиядағы және оңтүстік-шығыс Азиядағы
үстемдігін ағылшындар мен голландтар тартып ала бастады.
Достарыңызбен бөлісу: