119
қиындатады.
Жануды жағуға қажетті жағдайларды іске асыру мүмкіндігін анықтау.
Жанып тұрған жанудың тұрақтылығы үшін материалдың кеуектілігінен
басқа кем дегенде екі шарт орындалуы керек:
1) тотықтырғышты реакция аймағына жеткізудің жеткілікті жоғары
жылдамдығы;
2) реакция аймағынан жылу шығыны аз.
Бұл екі шарт бір
-
біріне
қарама
-
қарсы болып көрінетін сияқты.
Шындығында, белсенді аэрация жылу бөлудің артуына ықпал етеді.
Сонымен, жағу шарттары нақты жағдайларда жүзеге асырылуы мүмкін.
Осы шарттардың үйлесімі әртүрлі нысандардың шеттік жанасу
аймағында жүзеге асырылуы мүмкін, олардың бірі (немесе екеуі де) жанғыш
жануға бейім. Бұл орындықтың артқы және орындықтары арасындағы
қашықтық, қоқыс жыртылған қағаз және т.б. болуы мүмкін.
Ерекше жағдай
-
жанғыш сұйықтықтардың ыдырауы. Сұйықтың негізгі
бөлігі гетерогенді жануға қабілетті емес. Алайда, егер жанғыш сұйықтық
қатты кеуекті материалды сіңдірсе, онда ол ыдырауға қабілетті болады.
Мысал ретінде химиялық зауыттар мен мұнай өңдеу зауыттарында жоғары
температуралы үрдістер кезінде сұйықтық қозғалатын құбырлар төңірегінде
жылу оқшаулау (қабық төсеу) келтірілген. Әдетте, қабықтың материалы отқа
төзімді, бірақ құбырдың дұрыс жұмыс істемеуі
жағдайында оқшаулағыш
материал жанғыш сұйықтықтың сәл ағып кетуімен бірге сіңдіріледі. Белгілі
бір жағдайларда мұндай материал өздігінен тұтануы немесе төмен қуатты
тұтату көзінен күйе бастауы мүмкін. Балқытудың шарттары төмендегідей:
1) сұйықтық оның тез буланып кетуіне жол бермеу үшін жеткілікті
көлемде болмауы керек;
2) төсеніш жеткілікті мөлшерде кеуекті болуы керек, бұл оттегі сіңетін
сұйықтықтың бетімен еркін байланысуға мүмкіндік береді;
3) ағып кету тері материалының барлық тесіктерін толтыратындай тез
өтіп кетпеуі керек, осылайша тері тесігі арасында оттегінің ену мүмкіндігі
жойылады.
Мұндай оттар ұзақ уақытқа созылмай дами алады және ағып кету
көбейіп, корпус толығымен жыпылықтаған кезде ғана байқалады [2].
Балқыту үрдісінің динамикасын нақтылау. Балқытудың жылдамдығы
мен температурасы. Жанып тұрғаннан жалынның жануына көшу
Жанудың таралу жылдамдығына
қатысты бірнеше эмпирикалық
заңдылықтар бар:
-
жағудың жоғарыға қарай қозғалу жылдамдығы көлденең бағытта
таралу жылдамдығынан асады.
-
оттегі концентрациясының жоғарылауымен жағу жылдамдығы
артады.
-
ылғалдың жоғарылауымен жағылу жылдамдығы төмендейді.
Жану температурасы қатты отынның ауадағы диффузиялық жануының
әдеттегі температурасынан 2
-
2,5 есе төмен. Тәжірибелердің ешқайсысы
600°C-
тан жоғары температурада жануды сезбеді. Әдетте ол 150
-400°C,
120
сирек 500
°
C аралығында болады.
Жалынның жануы қатты заттың бетіне ұшпа өнімдердің шығу
жылдамдығы белгілі бір сыни жылдамдықтан асқан жағдайда ғана
орнатылуы мүмкін. Ол үшін қажетті температураға жету үшін
көп уақыт
қажет. Әдетте бұл кем дегенде 4
-
5 сағатты құрайды.
Жоғарыда аталған материалдарды балқыту тек төмен қуаттылықтан
ғана емес, сонымен қатар салыстырмалы түрде күшті тұтану көздерінен де
пайда болуы мүмкін, мысалы, ұшқындар және дәнекерлеудің ыстық
бөлшектері, қызған бетімен жанасу, ашық жалынның әсерінен. Жұтылу
өздігінен жану нәтижесінде басталуы мүмкін.
Оттегі жетіспеушілігі
жағдайында жалынның жануы аяқталуы мүмкін.
Осылайша, жану төмен қуатты тұтату көзінсіз мүмкін, бірақ
оқиғалардың кері бағыты, яғни жалынның жағылуынан аралық процесс
болғандықтан, төмен қуат көзінен от шығуы мүмкін емес [2].
Достарыңызбен бөлісу: