пайда болатын сөйлеу түр і.
Кейде М .-қа интраперсональды
сейлеу деген анықтама береді.
М .-қа көлел/щі мэтін беліктерінің
болуы тэн . Бүл б е л іктер д ің
м ағы насы ны ң жақын болуы,
дұрыс композициялық орында
тұрған сөйлемдерден құралуы
шарт.
Осындай белгілердің көрініс
табуы, негізінен жанрға байла
нысты болады (көркем монолог,
оратор сөзі, қарапайым әңгіме
т .б .), екінш іден, қы зм еттік -
ко м м у н и ка ти в ті
ж а ғд а й ға
қаты сты болады (хабарлау,
пайымдау, үгіттеу т.с.с.). Жанр
ішіңдегі ерекшеліктер-персонаж-
дардың авторлық жэне тел сөзі,
ғылыми баяндама және агита-
циялық сөз. М.-тың стилисти-
калық ерешеліюгері мыналарға
тәуелді болады: сөйлем қүрау-
дың синтаксистік тәсілдері, лек-
сикалық сүрыптау, ауызекі және
кітап сөздерін қолданут.б.
МОНОСИЛЛАБИЗМ
(грек.
monos - бір және syllabe - буын) -
қайсыбір тілде кеэдесетін жалғыз
буыннан тұратын сөздер, бір
буындылық. М. қытай-тибет, ква
ті/щеріне тән.
МОНОФТОНГ
(грек, monos -
бір және phthongos - дыбыс) -
артикуляциясы мен акустикасы
тұрақты болатын дауысты дыбыс.
М.-та дифтонг пен трифтонгқа
Достарыңызбен бөлісу: