МЕТАФОРА (грек, metaphora
- ауыстыру) -тр о п немесе сөйлеу
механизмі. М. сөздің басқа мағы-
нада қо/щанылуы. Риторика мен
лексикологияда М. номинация-
лык қүрал ретінде қарастыры-
лады. Кеп қырлы құб ы л ы с
болғандықтан, М.-нытіл білімінің
бірнеш е саласы зе р тте й д і;
(поэтика, стилистика, риторика,
эстетика), лексикология, психо
лингвистика мен психология,
логика мен филрсофия да М.-ны
зертгейді. М. құбылысы лекси
кологияда толық зерттелген.
Тыңдаушыға тигізетін әсеріне
байланысты М. эпифора мен
диафораға белінеді. Эпифораға
экспрессивті (қиялға бағыш -
талған) қызмет тән болады, ал
диафораға суггестивті (интуицияға
б а ғы ш та л ға н )
қы зм е т тэн
болады.
Н ом инативті (атауыш ) М.
кейде омонимияны тудырады,
сөздердің полисемиясы жаса
лады. Бейнелілік М. нәтижесінде
синонимдер пайда болады (мыс.,
«қорқақ» жэне «қоян»).
Сонымен, тілдегі М .-ныңтүр-
лері: 1) номинативті; 2) когни-
тивті; 3) бейнелілік. Поэзия мен
керкем тілде М. тіл д ің эсте-
ти ка л ы қ қы зм етін атқарады .
Образға сүйенгендіюген М. тіл
мен аңызды, тіл мен өнерді жал-
ғастырып тұрады, яғни ойлаудың
мифологиялық, керкемдік түр-
лерін қамтиды. М.-ның бірнеше
түжырымдамасы бар. Ең көп
тараған түжырымдаманы Арис
то те л ь ж а с а ға н . Онда М.
салыстырудың қысқаша түрі деп
алынған, дамудың барысында
бүл теория өзгеріске үшырайды:
о б р а зд ы л ы қ салы сты рудан
пайда болады, оның терминдері
объектілер тобын және олардың
қасиеттерін белгілейді.