z ] кесіндісіне түсу ықтимал-
P{ ξ z } P{ F(η ) F( x )} P{ η x } F( x ) z.
(3.2)
Осы өрнектің бірінші тендігі теореманың (3.1) шартынан алы- нып жазылған. Екінші теңдіктің туралығы, үлестірім функция- сының мөлшері нөлден бірге дейін бірсарынды өсуінен шығады.
35
Төртінші теңдік “айдан да айқын”, себебі ол үлестірім функция- сының екі түрлі жазылуынан шығады. Соңғы теңдік бірқалыпты үлестірімді базалық кездейсоқ шаманың [0;1] интервалының кез келген ішкі интервалына түсу ықтималдылығы осы аралықтың ұзындығына әр уақытта тең болатын негізгі қасиетін, яғни
P{ ξ z } z
екенін көрсетеді.
Кері функция әдісін іс жүзінде қолдану үшін x
нақтыламасын мына интегралдық теңдеуді шешіп табу қажет:
x j
f ( x )dx z j . a
3.1- мысал. Тығыздық функциясы
f ( x ) x2
(3.3)
болатын η
кездейсоқ шамасы [1 , ) интервалында анықталған.
Шешуі. Осы кездейсоқ шаманың x нақтыламасын табу үшін (3.3) қатынасын қолданайық:
x j
x2dx 11 / x j z j
1
сонда
x j F 1( z j ) 1 /(1 z j ).
Кері функция әдісінің алгоритмі келесі қадамдардан тұрады.
қадам. Кездейсоқ ξ шамасының z нақтыламасын модельдеу.
қадам. Кездейсоқ η шамасының x j
есептеу:
нақтыламасын
қадам.
x j F 1( z j ).
j j 1 болсын.
қадам.
j n
шартын тексеру. Мұндағы n саны x
нақтыламаларының алдын ала тағайындалған қажетті мөлшері. Бұл шарт орындалған жағдайда 2-ші қадамға оралу керек.
қадам. ( x j ) мәндерін баспалау.
36
Нейманның “шығару” әдісі
Джон Фон Нейманның “шығарып тастау” әдісі, бірқалыпты үлестірімді базалық тізбектің кездейсоқ сандарының кейбіреу- лерін алып тастағанда, қалғандарын берілген үлестірім заңына
сәйкес келтіруге негізделген. Кездейсоқ η шамасы a,b ара-
лығында жоғарыдан шектелген (3.1-сурет) тығыздық функция- сымен берілсін:
3.1-сурет
f ( x ) M , a x b.
Шығарып тастау әдісіне негіз болатын 3.2-теоремасын
тұжырымдайық:
z1 және
z2 базалық ξ кездейсоқ шамасының
тәуелсіз нақтыламалары болсын, ал x пен y -ті мына өрнектерден алайық:
Сонда
x a z1( b a ),
y Mz2 .
(3.4)
η x егер y f ( x )
(3.5)
шартымен табылған η кездейсоқ шаманың үлестірім заңы тығыздық функциясымен анықталады.
f x
Дәлелдеу .Координаттары (3.4) формулаларымен есептелген кездейсоқ Ax, y нүктелері, ауданы
B M b a
тең abcd тіктөртбұрышында бірқалыпты таралатыны айқын.
Осыны еске ала отырып,
Ax,
y нүктесінің
y f x
қисығы-
ның астында жату ықтималдығын табайық:
b
P{ y f ( x )} f ( x )dx[ M( b a )] 1 [ M( b a )] 1 .
a
Ax, y нүктесінің y f x функциясының астындағы
[ a,b ]
аралығында жату ықтималдылығын да аудандардың
қатынасы арқылы табуға болады:
b
P{ a x b, y f ( x )} ( f ( x )dx ) /( M( b a )).
a
Енді шартты ықтималдылығын есептейік:
P{ a
x b / y f ( x )}
P{ a x b, y f ( x )} P{ y f ( x )}
b
f ( x )dx.
a
Дәлелдеу керегінің өзі де осы. Шығарып тастау әдісінің алгоритмі:
қадам. i 1, j 1 деп алайық.
қадам. ξ кездейсоқ шамасының нақтыламаларын табу.
z2 j 1
және
z2 j
тәуелсіз
қадам.
x j a z2 j 1( b a )
және
y j M z2 j
координат-
тарын есептеу.
қадам.
y j f x j
шартын тексеру. Бұл шарт орындал-
маған жағдайда 6-шы қадамға көшу.
қадам. xi x j
және i i 1 деп алайық.
қадам. Есептеудің аяқталу, яғни
i n
шартын тексеру.
Шарт орындалмаған жағдайда 2-ші қадамға көшу.
қадам. xj нақтыламаларын баспалау.
Нейманның “шығарып тастау” әдісінің әсерлілігі, Ax, y
нүктесінің y f x қисығының астында жату ықтималдығына
тура пропорционалды, яғни
Py f x M b a1 .
Демек, бұл әдістің әсерлілігі үлкен болуы үшін, M -нің мәнін мүмкіншілігінше кішірек қылып алу керек, яғни
M sup f x ,
a x b .
3.2-мысал. Шешуі:
f x 2x x2 ,
x 1;5 болсын.
M параметрін табамыз:
M sup f x sup2x x2 35 ,
a x b .
2-қадамда Сонда
z1 0 ,75 ;
z2 0 ,2
екенін таптық деп ұйғарайық.
x1 1 0 ,75 4 4 ,
y1 35 0 ,2 7 ,
f x1 2 4 16 24 , y1 7 f x 24 .
Демек, η x1 4 .
Нейман әдісінің маңызды артықшылығы кездейсоқ шаманың үлестірім заңын аналитикалық түрде де, график түрінде де беруге болатын мүмкіншілігінде жатыр.
Шектік теоремалар әдісі
Кездейсоқ шамаларды модельдеудің бұл әдісі ықтимал- дықтар теориясының белгілі шектік теоремаларының кейбір шарттарын жуықтап елестетуге негізделген. Мысалы, ықтимал- дықтар теориясының орталық шектік теоремасы қалыпты үлестірім заңына бағынатын кездейсоқ шаманы модельдеуге
39
мүмкіндік береді. Бұл теореманы алғаш рет Лаплас тұжырым- даған. Оны толықтырып, жетілдіруге көптеген атақты мате- матиктер атсалысты, солардың ішінде П. Чебышев, А.А. Марков және А.М. Ляпуновтар да бар.
Орталық шектік теоремасының келесі тұжырымын келтірейік.
3.3-теорема.
ζ1 , ζ 2 ,..., ζn
– бір ғана үлестірім заңына
бағынған, өзара тәуелсіз және мөлшерленген кездейсоқ шамалар
табылған мөлшерленген η н
шамасының
2
үлестірім заңы, ықтималдық тығыздығы
болатын мөлшерленген қалыпты үлестірім заңына жақындайды. Егер (3.6) формуласында ζ кездейсоқ шамасының орнына математикалық
үміті
және дисперсиясы
-ге тең, базалық
(3.7)
Демек, (3.7) формуласымен, үлкен n -нің мөлшерін алған
жағдайда, параметрлері
mx 0
және
1 болатын, қалыпты
үлестірімді кездейсоқ шаманың нақтыламаларын табуға болады.
Жүргізілген зерттеулер қосындысының қатесі
n 12 -ге тең болғанның өзінде (3.7)
9 103 -тен аспайтынын дәлелдеді.
x
қалыпты үлестірім заңын модельдеу үшін мына формула жиі қолданылады:
Мұндағы z және x базалық ξ және модельденетін кездейсоқ шамалардың нақтыламалары.
Осы әдістің алгоритмі мына қадамдардан тұрады:
қадам. S 0 және i 1 деп алайық.
қадам. ξ кездейсоқ шамасының z нақтыламасын алу. 4-қадам. S S z және i i 1 болсын.
қадам.
көшу.
i 12
шартын тексеріп, орындалса 3-ші қадамға
қадам. Кездейсоқ η шамасының кезекті x j
сын есептеу.
нақтылама-
|