Индия государство, расположенное на юге Азии, на полуострове Индостан
жүктеу/скачать 21,24 Kb.
|
Индия
|
Индия – государство, расположенное на юге Азии, на полуострове Индостан. Современная Индия ‑ это динамично развивающаяся страна, имеющая мощную промышленность, значительные трудовые ресурсы, разнообразную минерально-сырьевую базу, растущий научно-технический потенциал и быстро расширяющийся сектор услуг, который включает информационные технологии, финансово-банковское дело, транспорт и строительство. Индия является одним из лидеров развивающихся государств и входит в первую десятку стран мира по ряду показателей промышленного и сельскохозяйственного производства1 . Население страны является вторым в мире (после Китая) и составляет около 1,3 млрд. человек. По данным Всемирного банка по объему ВВП - Индия - одна из ведущих стран мира – в 2017 году ВВП составил 2,6 трлн. Долл Сельское хозяйство играет значительную роль в экономике Индии – в отрасли работает 54,6% населения. Основными отраслями индийского сельского хозяйства являются мясомолочное животноводство, птицеводство, выращивание фруктов и овощей, зерновых культур, масличных семян, специй, чайного и табачного листов, кофейных зерен, различных сортов орехов (фундук, арахис, миндаль, кешью), сахарного тростника, производство морепродуктов, рыболовство и др. Индийский аграрный сектор характеризуется растущей экономической дифференциацией: 25% крупных фермерских хозяйств производят 60% всей аграрной продукции. Основная же масса сельскохозяйственных производителей представлена арендаторами мелких земельных наделов, которые используют традиционные методы земледелия и не имеют финансовых возможностей для приобретения современной агротехники и технологий. В 2017 году основными сельскохозяйственными товарными позициями, импортируемыми ЕАЭС из Индии, были чай (в первую очередь черный) на долю которых приходиться 21,4% всех импортных поставок (рис. 1). Далее следуют поставки табачного сырья – 12,2%, а также экстракты чая и кофе - 11,4%, в первую очередь кофе растворимый сублимированный. Другими импортируемыми позициями являются ракообразные - 7,5%, основная доля в которых приходится на креветки рода Penaeus и арахис лущеный - 6,2%.В экспорте Индии наибольшую долю поставок занимает рис, ракообразные, в первую очередь креветки, а также мясо КРС замороженное (рис. 6). При этом по экспорту риса и креветок Индия занимает первое место в мире, а по говядине – второе, уступая лишь мировому лидеру – Бразилии. Однако для данного исследования оптимальной является линеральная модель модернизации, предложенная С. Блеком. Он выделяет четыре фазы перехода к модернизации. 1. Вызов modernity, т. е. первоначальная конфронтация в обществе по поводу перехода к качественно новому этапу развития. Этот этап характеризуется появлением в обществе сторонников модернизации и, как следствие, предпосылок для возникновения институтов нового типа. 2. Консолидация модернизаторской элиты, т. е. переход власти от традиционной элиты к новым лидерам, «заряженным» на модернизацию страны. Данный переход, как правило, сопровождается длительными социальнополитическими конфликтами, которые наблюдаются на протяжении нескольких поколений. 3. Экономическая и социальная трансформация — социально-экономические изменения в стране происходят до момента перехода от аграрного типа общества к индустриальному. 4. Интеграция общества. Это этап, который сопровождается серьезными изменениями в структуре общества и на котором происходит необратимый переход к демократическому развитию страны, а следовательно, складываются предпосылки для перехода к постиндустриальному обществу 90-е годы внесли существенные изменения в социально-экономическую политику Индии и ознаменовали собой новую фазу в стратегии развития этойстраны. Однако толчок, произошедший в новой политике, не очень отличается от изменений, осуществляемых в других развивающихся странах. Особенно это относилось к постсоциалистическим странам, где наблюдались сложные процессы, создающие новые социальные и политические институты. Наиболее важные глобальные процессы, наблюдаемые в Индии в данный период, — это уменьшение степени государственного контроля над различными аспектами индийской экономики, увеличение роли частного сектора, переадресация недостаточных ресурсов общественного сектора к областям, где частный сектор имеет перспективы роста. Особый акцент был сделан на привлечении иностранных инвестиций в экономику. Данные изменения сопровождались серьезными дебатами внутри страны, а также за границей. Всех волновал вопрос о перспективах либерализации в стране. Совершенно очевидно, что после 1991 года Индия двигалась в направлении демократизации политического режима и в качестве образца, помимо Восточной Европы и России, выступал Китай, где изменения проходили начиная с 1978 года. Можно выделить несколько основных направлений либеральных преобразований, проведенных в Индии. Прежде всего, это реформы, укреплявшие рыночную систему страны: — финансовая стабилизация; — промышленная политика и иностранные инвестиции; — реформы в аграрном секторе; — либеральные рыночные реформы. Данные меры способствовали окончательному вхождению Индии в мировое сообщество и позволили говорить об успехе модернизации и демократизации в стране. В Индии, пожалуй, наблюдается наиболее острая социальная дезинтеграция общества. Разногласия усугубляются смешанным характером социально-экономической жизни страны. Наличие различных типов социальных отношений способствует появлению опасности социальной нестабильности в стране. Одна из важнейших проблем Индии, которая тормозит переход к консолидированному обществу, это проблема единого языка30. Еще в 1965 году была попытка сделать единым языком хинди, на котором разговаривало большинство населения страны. Однако эта попытка не увенчалась успехом, поскольку наткнулась на противодействие некоторых южных штатов, для которых хинди не являлся родным языком. Как следствие, в современной Индии до сих пор эта проблема не решена, если говорить о всей территории страны. В какой-то степени роль единого языка играет английский, имеющий статус второго государственного, но он, как правило, развит в городах, чего нельзя сказать о сельской местности. Сейчас идет своеобразное разделение на англоговорящую городскую среду и на сельскую среду, использующую преимущественно хинди, а также бенгали, догри, непали и др. Үндістан – Азияның оңтүстігінде, Үндістан түбегінде орналасқан мемлекет. Қазіргі Үндістан – қуатты индустриясы, елеулі еңбек ресурстары, алуан түрлі минералдық-шикізаттық базасы, өсіп келе жатқан ғылыми-техникалық әлеуеті және ақпараттық технологияларды, қаржы және банк ісін, көлік пен құрылысты қамтитын жылдам дамып келе жатқан қызмет көрсету секторы бар серпінді дамып келе жатқан ел. Үндістан дамушы елдердің көшбасшыларының бірі болып табылады және өнеркәсіптік және ауылшаруашылық өндірісінің бірқатар көрсеткіштері бойынша әлемдегі алғашқы он елдің қатарына кіреді. Ел халқының саны әлемде екінші орында (Қытайдан кейін) және шамамен 1,3 миллиард адамды құрайды. Дүниежүзілік банктің мәліметі бойынша ЖІӨ көлемі бойынша – Үндістан – әлемдегі жетекші елдердің бірі – 2017 жылы ЖІӨ 2,6 трлн. Қуыршақ Үндістан экономикасында ауыл шаруашылығы маңызды рөл атқарады, халықтың 54,6% өнеркәсіпте жұмыс істейді. Үндістан ауыл шаруашылығының негізгі салалары – ет және сүт шаруашылығы, құс шаруашылығы, жеміс-көкөніс өсіру, жарма, майлы тұқымдар, дәмдеуіштер, шай және темекі жапырақтары, кофе дәндері, жаңғақтардың әртүрлі сорттары (жаңғақ, жержаңғақ, бадам, кешью), қант. қамыс, теңіз өнімдерін өндіру, балық аулау және т.б. Үндістанның ауыл шаруашылығы секторы өсіп келе жатқан экономикалық дифференциациямен сипатталады: ірі фермалардың 25% барлық ауыл шаруашылығы өнімдерінің 60% өндіреді. Ауыл шаруашылығы тауарын өндірушілердің негізгі бөлігін дәстүрлі егіншілік әдістерін қолданатын және заманауи ауыл шаруашылығы техникасы мен технологияларын сатып алуға қаржылық мүмкіндіктері жоқ шағын жер телімдерін жалға алушылар құрайды. 2017 жылы ЕАЭО Үндістаннан импорттаған негізгі ауыл шаруашылығы тауар позициясы шай (ең алдымен қара) болды, ол барлық импорттың 21,4%-ын құрады (1-сурет). Одан кейін темекі шикізатын жеткізу – 12,2%, сондай-ақ шай және кофе сығындылары – 11,4%, бірінші кезекте мұздатылған кептірілген ерітілген кофе. Басқа импортталатын заттар шаянтәрізділер – 7,5%, олардың негізгі үлесі Penaeus тұқымдасының асшаяндарына және қабығы аршылған жержаңғақтарға – 6,2% келеді.Үндістанның экспортында жеткізудің ең көп үлесін күріш, шаян тәрізділер, ең алдымен асшаяндар, сонымен қатар мұздатылған мал еті (6-сурет). Сонымен бірге, Үндістан күріш пен асшаяндарды экспорттаудан әлемде бірінші орында, ал сиыр етінен екінші, әлем көшбасшысы Бразилиядан кейінгі екінші орында. Дегенмен, бұл зерттеу үшін С.Блэк ұсынған сызықтық модернизация моделі оңтайлы болып табылады. Ол модернизацияға көшудің төрт кезеңін бөліп көрсетеді. 1. Қазіргі заман талабы, яғни дамудың жаңа сапалық кезеңіне көшудегі қоғамдағы алғашқы қарсылық. Бұл кезең қоғамда модернизацияны жақтаушылардың пайда болуымен және соның нәтижесінде институттардың жаңа түрлерінің пайда болуының алғышарттарымен сипатталады. 2. Модернизациялаушы элитаны топтастыру, яғни билікті дәстүрлі элитадан елді жаңғырту міндеті жүктелген жаңа басшыларға беру. Бұл ауысу, әдетте, бірнеше ұрпақ бойы байқалған ұзақ әлеуметтік-саяси қайшылықтармен бірге жүреді. 3. Экономикалық және әлеуметтік қайта құру – елдегі әлеуметтік-экономикалық өзгерістер қоғамның аграрлық түрінен индустриялық түріне көшкенге дейін болады. 4. Қоғамның интеграциясы. Бұл қоғам құрылымындағы елеулі өзгерістермен қатар жүретін және елдің демократиялық дамуына қайтымсыз көшу жүзеге асырылатын кезең, демек, постиндустриалдық қоғамға өтудің алғы шарттары қалыптасады. 1990 жылдар Үндістанның әлеуметтік-экономикалық саясатына елеулі өзгерістер әкелді және осы елдің даму стратегиясында жаңа кезеңді белгіледі. Дегенмен, жаңа саясаттағы ілгерілеу басқа дамушы елдердегі өзгерістерден айтарлықтай ерекшеленбейді. Бұл әсіресе жаңа әлеуметтік және саяси институттарды тудыратын күрделі процестер байқалған постсоциалистік елдерге қатысты болды. Осы кезеңде Үндістанда байқалған ең маңызды жаһандық үдерістер Үндістан экономикасының әртүрлі аспектілеріне мемлекеттік бақылау дәрежесінің төмендеуі, жеке сектор рөлінің артуы, мемлекеттік сектордың жеткіліксіз ресурстарының жеке меншік секторларға қайта бағытталуы болып табылады. секторының өсу перспективалары бар. Экономикаға шетел инвестициясын тартуға ерекше назар аударылды. Бұл өзгерістер ел ішінде де, шетелде де күрделі пікірталастармен қатар жүрді. Барлығын елдегі ырықтандырудың болашағы алаңдатты. 1991 жылдан кейін Үндістан саяси режимді демократияландыруға бет бұрып, Шығыс Еуропа мен Ресейден басқа 1978 жылдан бастап өзгерістер орын алған Қытай үлгі болғаны анық. Үндістанда жүргізілген либералдық реформалардың бірнеше негізгі бағыттары бар. Үндістан экономикасында ауыл шаруашылығы манызды рөл атқарада, халықтың 54,6% Үndіstan Ауыл sharuashylyғynyң negіzgі salalary - болып табылады және Діл sүt шаруашылығы, құs шаруашылығы, zhemіs-kөkөnіs өsіru, jarma, tұқymdar пошта, dәmdeuіshter, Shai және Діл temekі zhapyraқtary кофе dәnderі, zhaңғaқtardyң әrtүrlі sorttary (zhaңғaқ, zherzhaңғaқ, Бадам, кешьюдің) қant. қамыс, теңіз өнімдерінің өндір, балық ауыл жане т.б. Үндістанның ауыл шаруашылығы секторлары өсіп келе жатқан экономика дифференциациямен сипатталады: ірі фермалардың 25% барлық ауыл шаруашылығы өнімдерінің 60% оңды. Ауыл шаруашылығы тауарын өндирушілердін негiзгi бiлiгiн дәстiрлi егiншiлiк әдiстерiн қолданатын жане заманауи ауыл шаруашылығы техникасы өзгердi технологиялардың сатылып алынуын көрiнедi. 2017 жылы ЕАЭО Үндістаннан импорттаған негiзгi ауыл шаруалығы тауар позициясы шай (ен алдымен қара) болды, ол барлық импорттың 21,4%-ын ұрады (1-сүрет). Одан кейiн темекi шикiзаттың жеткiзуi - 12,2%, сондай-ақ шай жане кофе сығындылары - 11,4%, бiрiншi кезеңде мұздатылған кептiрiлген ерiтiлген кофе. Basқa importtalatyn zattar shayantәrіzdіler - 7,5%, olardyң negіzgі үlesі Penaeus tұқymdasynyң asshayandaryna және Діл қabyғy arshylғan zherzhaңғaқtarғa - 6,2% keledі.Үndіstannyң eksportynda zhetkіzudің eң kөp үlesіn kүrіsh, Shaian tәrіzdіler, eң aldymen asshayandar, sonymen қatar mұzdatylғan шағын etі (6- suret). Сонымен бірге, Үндістан күріш пен асшаяндарды экспорттаудан әлемде бірінші орнында, ал сиыр етінен екінші, әлем көшбасшысы Бразилиядан кейіңгі екінші орнында. жүктеу/скачать 21,24 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|