130
дығын,
бұлардың ішінде көреген,
білгір, озық ойлы ақылдысы да, ойсыз
ақымағы да, ел билеуге, халыққа кө-
семдік етуге жарайтын-жарамай-
тындары да болатындығын айтады.
Таланты зор ерен қабілетті әлеумет-
тік өмірде елеулі рөл атқарып, қо-
ғамдық
прогресті шама-шарқынша
тездетуге себепші болатын пенделер
де кездесіп отырады, дейді жырау.
Осындай барша жұрттан өзгеше жа-
ратылған адамның біріне ол Абылай
ханды жатқызады: Жұлдызың туды-
ау оңыңнан, Жан біткен еріп соңың-
нан, Он сан алаш баласын,
Аузыңа
құдай қаратып, Жусатып тағы өргі-
зіп, Жұмсап бір тұрсың қолыңнан.
Әрине, бұл жерде жырау Абылай се-
кілді хандардың қоғамдағы рөлін асы-
ра бағалап, барша халықтың игілікті
ісін бір кісінің басына үйіп-төгіп, қа-
зақ қоғамының прогресін тек Абы-
лайдың іс-әрекетімен түсіндіргісі ке-
леді, оның жеке басын асыра мадақ-
тап, оған құдайдай табынады. (Жеті
күн кіріп ұрысқа өлімге басың байла-
дың, жетім мен жесірге ешбір жаман-
дық қылмадың).
XVIII
ғасырдағы жоңғар шабуылы-
нан үлкен зардап шеккен қазақ елі енді
тек бейбіт өмірді аңсады. Бұл жағ-
дайды дұрыс түсінген Бұқар Абылай-
дай тынымсыз жорық жасап, ел бе-
рекесін кетіріп жатқан ханға халық-
тың өзара бірлігін сақта, жаугершілік-
ті қой, деп ақыл-кеңес береді: Со-
ғыссаң кетер сәніңіз...Жаулық жо-
лын сүймеңіз, – деп жырау мал мен
жер үшін босқа қан төгуге қарсы шы-
ғып, Абылай ханның соғыс саясатын
бүкіл елдің жақтамайтынын ескерте
келіп, жұрт тілегіне қарсы іс қылу, ел
ойынан
шықпау жақсылыққа апар-
майтынын, көрші елдермен алыс-бе-
ріс жасап, жауласпай бейбіт өмір сү-
рудің қажеттігін, әсіресе, орыс елімен
дос болып, оған арқа сүйеу керекті-
гін ескертеді. Мәселен: Ашуланба,
Абылай, Өтіңменен жарылма, Өк-
пеңменен қабынба, Орыспенен соғы-
сып, Басына мұнша көтерген, Жұрты-
ңа жаулық сағынба! – деген жолдар
Бұқардың
жоғарыда айтқандарын
онан сайын бекіте түседі. Хан халқын
сыйлап, жұрттың айтқанымен сана-
сып отыруға тиіс, жақсы ханды хал-
қы да қадірлейді, хан халық тілегінен
шықса, қой үстіне бозторғай жұмырт-
қалайтындай заман орнайды, деп жы-
рау жаппай үйлесімділік (гармония)
теориясына ұқсас жаңсақ қорытын-
ды жасайды.
Ханның жақсы болма-
ғы, Қарашаңның елдігі...Ел иесі құт
болса, Ауыл ала болмайды.
Халқымыз ежелден туысқандық ынты-
мақтастыққа, ағайынгершілікке ерек-
ше мән беріп келген. «У ішсең руың-
мен» деген заманда өмір сүрген қарт
таптық белгілерді айыра алмай, аға-
йындардың ынтымақтасқан ауыз бір-
лігін, «бір жеңнен қол, бір жағадан бас
шығаратындай» мықты топ болуын
ғана аңсаған. Ағайынның аразы, Ер-
дің сәнін кетірер...Бұл жалғанда бір
жаман, Ағайынның аласы...Айыра
алмай жат өлсін. Жат бойынан түңіл-
сін, Бәріңіз
бір енеден туғандай бо-
лыңыз.
Жырау ағайын татулығы, елді бе-
рекелі ететін,
ең басты нәрсе екен-
дігін айтып «ағайын тату болса, жат
жанынан түңілер» деген халық мәте-
лін құптай, халықтың тату-тәтті өмір
сүруін армандайды. Дегенмен психо-
логия ғылымына қатысты қызық-
ты тұжырымдар жырау шығарма-
Достарыңызбен бөлісу: