1 Қазақстан республикасы білім және ғылым министрлігі

 

372 

 

ғылыми  дәстүрдің  өмір  сүруін  қамтамасыз  ететін  сенімдер,  құндылықтар 

және  техникалық  дәстүрлердің  жиынтығы  мағынасын  білдіреді.  Оның 

қалыптасуы – ғылымның жетілгенінің белгісі. 

 

ПАРАДОКС 

— қарама–қайшылық. 

 

ПАРАСАТ 

(орысш.  -  разум)  —  диалектикалық  ойлау,  рационалдық 

танымның жоғары формасы, оған ең алдымен абстракцияларды жасампаздық 

сипаттау  және ойлаудың  өзіндік  табиғаты  мен  бітімін  саналы  түрде  зерттеу 

тән (өзіндік рефлексия). 

 

ПАРДЖАНЬЯ 

(миф) — жаңбыр, найзағай құдайы; Адиттердің біреуі. 

 

ПАССИОНАРЛЫҚ

  (латынш.  –  құштарлық,  сезімдік)  —  қимыл-әрекет,  іс-

әрекетті  аңсаған  құштарлық,  жекелеген  адамдарда  да,  топтарда  да  болуы 

мүмкін  шектен  тыс  күш–қуатқа  қабілеттілік. 

Л.Гумилев

тің  (1912-1992) 

пікірінше,  «түрлік  нормадан  ауытқу,  бірақ  бұл  патологиялық  емес»,  яғни 

энергияның ерекше бір түрі. 

 

ПАТРИСТИКА 

(лат. т. ауд. - «падре/әкей») — III-VI ғ.ғ, шіркеу әкейлерінің 

діни-философиялық  ілімдері  немесе  ертедегі  христиан  құдай  сөзін 

сөйлеушілердің  жалпы  атауы. 

Өкілдері:

  Климент  Александрийский, 

Амворсий, Майландский (340-397ж.ж.), Августин Блаженный (III-VIғ.ғ.) т.б. 

III-IVғ.ғ.  жүйеленген  бұл  діни  ілімде  алғашқыда  Христостың  табиғаты 

туралы  пікірлер  (құдайлық  немесе  адамдық  табиғаты  туралы),  ал  323ж. 

император  Ұлы  Константин  христиандықты  мемлекеттік  дін  ретінде 

қабылдағаннан кейін, саяси-шіркеулік мәселелер – алдыңғы қатарға шығып, 

шіркеу әкейлерінің көзқарастарында өз көріністерін тапты.   

 

ПЕРСОНАЛИЗМ 

—  қазіргі  философияның  философиялық  антропология 

мен  экзистенциализмге  жақын  бағыты  және 

жүктеу/скачать 6,3 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: