Байланысты: 1. Биотехнология ылым ж не ндіріс саласы, даму тарихы, биотехн
23. Иммобилизацияланған ферменттер. Ферменттерді иммобилизациялау әдістері және олардың сипаттамасы. (УНИКАЛЬНОСТЬ 100%) Иммобилизацияланған ферменттер, тасымалдаушымен байланысуына, гельге немесе микрокапсулаларға қосылуына байланысты қозғалғыштығы шектеулі фермент препараттары. Тасымалдаушымен байланыстыру ковалентті өзара әрекеттесу немесе адсорбция арқылы жүреді. Ферменттердің иммобилизациясы бірқатар артықшылықтарды тудырады: оларды инкубациялық ортадан оңай бөліп, бірнеше рет қолдануға болады; ферменттердің тұрақтануы жиі кездеседі-олардың жылу тұрақтылығы, агрессивті орта мен протеолитикалық ферменттерге төзімділігі артады.
Ферменттерді иммобилизациялау үшін қолданылатын материалдар келесі қасиеттерге ие болуы керек:
* ерімейтін;
* жоғары химиялық және биологиялық төзімділік;
* айтарлықтай гидрофильділік;
* ферменттер үшін де, ферменттер үшін де жеткілікті өткізгіштігі
субстрат және реакция өнімдері;
* медианы оңай іске қосу мүмкіндігі.
Ферменттерді иммобилизациялаудың екі негізгі әдісі бар: физикалық және химиялық.
Ферменттердің физикалық иммобилизациясы-бұл ферментті жалпы көлемнің шектеулі бөлігі ғана қол жетімді болатын ортаға енгізу. Физикалық иммобилизация кезінде фермент тасымалдаушымен коваленттік байланыспен байланысты емес. Ферментті байланыстырудың төрт түрі бар:
- ерімейтін тасымалдаушылардағы адсорбция;
- гельді тері тесігіне қосу;
- жартылай өткізгіш қалқаның (мембрананың)көмегімен ферментті реакциялық жүйенің қалған көлемінен кеңістікте бөлу;
- фермент еритін және фазалардың біреуінде ғана болатын екі фазалы ортаға қосу.
Химиялық әдісте фермент пен тасымалдаушы арасында жаңа коваленттік байланыс қалыптастыру арқылы ферменттердің иммобилизациясын ұсынады, бұл өнеркәсіптік биокатализаторларды өндірудің ең көп таралған әдісі.
Физикалық нұсқалардан айырмашылығы, иммобилизацияның бұл әдістері ферменттің тасымалдаушымен берік және қайтымсыз байланысын қамтамасыз етеді және фермент молекуласының тұрақтануымен бірге жүреді.
