222
* * *
Пеш ішінде шоқ ақырын сөнеді,
Сөнген шоқты күліп бала үреді.
Ой басты ма, әлде көзім талды ма,
Мөлт-мөлт етіп көзіме жас келеді.
(Мағжан)
4) Төрт шумақты айшық
Адамдық
диқаншысы қырға шықтым,
Көгі жоқ, көгалы жоқ құрға шықтым.
Тұқымын адамдықтың шаштым, ектім,
Көңілін көгертуге құл халықтың.
* * *
Қор болған босқа кетіп еңбек, бейнет,
Құлдарға құлдықтан жоқ артық зейнет.
Оттай бер, жануарым екі аяқты!
Адамдық
хайуанға қанша қажет
* * *
Жаратқан малды Құдай не керекке,
Мінуге, сою, соғу, жүндемекке.
Жорта бер қамыт киіп,
қамшыңды жеп,
Бұйрық жоқ ұрасың деп үндемекке.
* * *
Таяққа еті үйренген, қойшы жайлап,
Көк есек қозғала ма, түрткенге айдап.
Есептен
алданғанды болғандар көп,
Жасықты асыл ма, деп білмей қайрап.
(Маса)
Мұнан әрі бес шумақты, он шумақты, жүз шумақты, онан
да көп шумақты болуы ықтимал. Мәселен, «Зарқүм» сияқты
қиссалар, тең шумақты өлеңдер: Абайдың «Сегіз аяғы» және
«Көлеңке басын ұзартып» деген, «Масадағы» «Бақ» және «Над-
соннан» деген, Мағжанның «Мен жастарға сенемін!» және
223
«Күншығыс» деген өлеңдері секілділер болады. Бұл сияқты
өлеңдер жеке шумақты өлеңдердің де табына жатады.
Тұтас шумақты өлеңдер деп «Масадағы» «Ақын ініме»,
«Жауға түскеннің сөзі» деген, Абайдың «Мәз болады болысың»
жөне «Антпенен тарқайды» деген
өлеңдеріндегі секілді өлең
шумақтары. Мағжанның «Жаралы жан» деген сөзі сияқты
өлеңдер – ала шумақты өлең болады.
Достарыңызбен бөлісу: 
