Жанры: Философиялық лирика
Тақырыбы: Өмір
Идеясы: Бұл жыр өлім жайлы толғанады. Жырда ақын келешекпен, келешек ұрпақпен тілдесіп, бар өмірін, шерлі сырын соларға айтып отырғандай
Поэтикалық тілі:
Теңеу:
Ішім толған у мен өрт, сыртым дүрдей
Эпитет:
Өлсем, орным қара жер сыз болмай ма?
Өткір тіл бір ұялшақ қыз болмай ма?
Амалсыз тағдыр бір күн кез болмай ма?
Асау жүрек аяғын шалыс басқан
Метафора:
Өлең шіркін — өсекші, жүртқа жаяр,
Риторикалық сұрақ:
Өлсем, орным қара жер сыз болмай ма?
Өткір тіл бір ұялшақ қыз болмай ма?
Махаббат, ғадауат[1] пен майдандасқан,
Қайран менің жүрегім мұз болмай ма?
Амалсыз тағдыр бір күн кез болмай ма?
Біреуге жай, біреуге тез болмай ма?
Асау жүрек аяғын шалыс басқан
Жерін тауып артқыға сөз болмай ма?
Достарыңызбен бөлісу: |
