|
|
бет | 2/6 | Дата | 20.07.2020 | өлшемі | 97,5 Kb. | | #63337 | түрі | Поэма |
| Досымның бірінші хаты
Аманбысың жан досым,
Көрісуші ек күнде біздер сағынышпен асығып,
Қалмаушы едік бірімізден біріміз сыр жасырып.
Осы хаттың әрбір сөзін жазу ауыр тиседе,
Саған бүкпей баяндаймын ашығын.
Бір ауылда бірге тұрып, бірге өскен тел едік,
Өзімізді қатар өскен қос шынарға теңедік.
Бір сырым бар әлі ешкімде білмейтін,
Соны екеуміз бөлелік.
Қуаныш бар рас болса сүйіншісін алатын,
Саған соны жеткізгенше қалмады еш тағатым.
Бір сұлуды кездестірдім таулықтардың жерінде,
Алма апайдың қызын еске салатын.
Танисың ғой Алма апайды шеткі ауылда тұратын,
Қайғыдан ба ерте ағарған шаштары да сұрапыл.
Алты жаста жоғалып кеткен қызының,
Білесің бе шын атын.
Бір сапарда машинаның суы қайнап кеткені,
Су алуға маңайдағы бір ауылға беттедік.
Кабинаға жол серігім Николайды қалдырып,
Шарбаққа ендім шеттегі.
Мен шарбаққа енгенімде есік ашып алдымнан,
Бір бойжеткен шыға келді, мені қайран қалдырған.
Қолаң шашын төгілдірген, келбеті бар Баяндай,
Қозыны естен тандырған.
Аққу мойын, қарақат көз жәудіреген керемет,
Айту қиын сұлулығын қызыл тілмен төрелеп.
Көрген сәтте естен танып, тұрып қалдым қалшиып,
Тастағандай қара жерге шегелеп!
Қас-қағымдай қыз екеуміз тұрып қалдық бетпе-бет,
Тұрмыз біздер сырласқандай көздеріміз жекпе-жек.
Жанарлары жақын тартып, жүрегіме жол тауып,
Жаутаңдайды кетпе ағатай, кетпе деп!
Осы кезде Гүлмаржан деп іштен біреу шақырды,
Қыз селк етті естігендей жер астынан жат үнді.
Бұрылғанда артына ол қос жанары мөлтілдеп,
Екі тамшы төмен қарай құлап бара жатырды.
Қыз артынан ұмтылғанмен тоқта деуге бата алмай,
Есеңгіреп қалдым кейін ешбір жауап қата алмай.
Қыз жоқ болды көңілімде көп сұрақтар қалдырып,
Дөңбекшідім түніменен жата алмай.
Көз алдымда қарындас тұр бәйшешектей бүр жарған,
Айнымайтын ауылдағы қарақат көз қыздардан.
Кімсің жаным көңіліме сонша жақын көрінген,
Атыңда ыстық Гүлмаржан!
Ұмыта алмай жұмбақ сырды қыз көзінен байқаған,
Көп кешікпей сол ауылға оралдым мен қайтадан.
Ақиқатқа көз жеткізбей дамылдамас мінезім,
Енді қалай жаным менің жай табар.
Қиялдың ұшқыр кемесімен,
Өткен күндер елесіне,
Бойлап жүзіп барамын.
Жаны сондай мейірімді,
Шуақ болып үйірілген,
Баурап алар алуан түрлі баланы,
Алма апайдың жанары.
Ол кісінің жақсылығын,
Қалай айтып тауысармын,
Әлі күнге сағынамыз,
Балдай тәтті бауырсағын.
Достың хаты көкейімнен кетпеді,
Жетеледі көк шарбаққа шеттегі.
Келіп тұрып оқталсам да батылым,
Көк қақпаны итеруге жетпеді.
Ашылмады көп сұрақтың беттері.
Достарыңызбен бөлісу: |
|
|