Айбек Қалмағамбетов Жоғалған қыз туралы аңыз
жүктеу/скачать 97,5 Kb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- Жоғалған қыз туралы поэма
|
Айбек Қалмағамбетов Жоғалған қыз туралы аңызҚалмайды тағатым, Соқты ма сағатым. Кеудеден кептерді, Шығарып салатын. Жоғалған қыз туралы поэмаАқ шашты аяулы ана, ақ шуағым, Өзіңсің шалқар көлім, ақ шынарым. Кеудемде бүршік жарған осы әнді, Өзіңе сыйлық қылып тапсырамын. Маңғыстауда алты жасар бір қыз кетті жоғалып.., Құлады ана асқары, құлады ана аспаны, Аппақ болды қырыққа жетпей ананың, Көмірдей қара шаштары. Қайғырғанда көзден жастар тамады, Таудың тіліп тастарын. Ең болмаса денесі қыздың табылмай, Іздеушілер талабы таудай шағылған. Ешбір хабар құлағына шалынбай, Сорлы ананың үміті отқа жағылған. Ауырып жаны қызын ойлап сағынған, Зар жылайды қаралы ана жарымжан! Содан бері сегіз көктем өте шықты қас-қағым, Талай-талай дауыл соқты құрғатып ана жастарын. Еске аламыз анда-санда жоғалған қыз туралы, Көрген кезде анасының аппақ қардай шаштарын! Бір жыл өтті әкеме уақыт болғалы, Бір жыл өтті өртенгелі орманым. Мен әкемнің тұңғышы едім, сондықтан, Әкем мені жақсы көрді ерекше. Мен бір төбе, өзге ұлдары бір төбе, Жүруші еді мені ылғи бөлектеп. Әкем солай бергеннен соң ерікті, Бала көңіл талай-талай желікті. Сотқар едім, тентек едім, ерке едім, Өзіме де белгісіз еді ертеңім. Соның бәрі әке арқасы екен-ау, Соның бәрі бүгін міне ертегі! Мен есейдім он жылдықты бітіріп, Кетті достар оқу іздеп күпініп. Ал мен болсам қолға күрек ұстадым, Белді буып, алақанға түкіріп. Еркеліктің жұрнағы да қалмады, Жолда қалды бала күнгі арманым. Жұмыс жасап анашыма сүйеу боп, Кешегімді болашаққа жалғадым. Шешіміме риза болды анамда, Бір мақсат бар ерте есейген санамда. Бауырларға тағдыр сынын сездірмеу, Әке орнын жоқтатқызбау амалдап. Әкем көзі үлкен қара шаңырақ, Тұрмасын деп, қалмасын деп қаңырап. Соңыма ерген бауырларым қаперсіз, Күлсінші деп, жүрсінші деп жадырап, Мақсат қылдым азырақ! Арман деген жандай досым бар-тұғын, Ол жоқ болса бүтін емес жартымын. Сағынумен көрісуші ек екеуміз, Бөлек жүрсек жарты күн. Бала кезден бірге өскен сырласып, Кетуші едік сырласумен қырды асып. Екеуміздің қанымызда бірігіп, Қос өзендей ағушы еді жымдасып. Болса дағы уақыт жылдам өтпелі, Арман күзде армияға кеткелі. Айдалада жалғыз өскен теректей, Осы болды шын жетімдік шеккенім. Аралдағы қалған жандай сопайып, Қалды менің жан сарайым ортайып. Күндіз жұмыс қызығымен елігем, Түнде мені тербетеді ой қайық. Тұратынды досым жиі хат салып, Көңілдегі бар сырларын ақтарып. Қайта-қайта оқығанда оларды, Қалушы еді көңілімде жатталып. Күндер жайлап өтіп жатты білінбей, Жан досымнан хат келеді үзілмей. Оқығанда қуанышқа кенелем, Бақыттымын хат келді ғой бүгінде. жүктеу/скачать 97,5 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|