Арман пв баспасы

255
ӘДЕБИ ЕТТА НУ ТЕР МИНДЕРІ НІҢ СӨЗ ДІГІ
Ав тор – әде би шы ғар ма лар ды ту ды ру шы нақ ты тұл ға.
Аза мат тық ли ри ка – лириканың заман жайын, әлеуметтік 
мәселелерді қозғайтын үлкен бір саласы. Өмір жөнінде, халықтың 
тағдыры туралы ой-толғамдар ақынның өз көңіл күйімен терең 
ұштасып, өзінің өмірге қатынасын суреттеу арқылы көрінеді.
Ай тыс – ха лық ау ыз әде бие ті нің ерек ше бір тү рі. Ай тыс – сөз 
сай ысы ның, өнер жа ры сы ның жо ға ры тү рі. Ай тыс түр ле рі: бә дік 
ай тыс, жа ну ар лар мен адам ай ты сы, жұм бақ ай тыс, салт ай тыс. 
Салт ай тыс тың екі тү рі бар: қыз бен жі гіт ай ты сы жә не ақын дар 
ай ты сы.
Ақ өлең – өлең тар мақ та ры со ңын да ғы сөз дер дің ды быс та ры 
үй лес пей, қа быс пай, ұй қа сы бел гі сіз қа лып та, «ақ» күй ін де қал-
ған ұй қас сыз өлең үл гі сі.
Ақын – поэ зия лық ту ын ды лар ды ау ыз ша суы рып сал ма 
тү рін де не ме се жа зып шы ға ра тын сөз өне рі нің ие сі.
Ал ғы сөз – бел гі лі бір шы ғар ма ға ар на лып жа зыл ған тү сі нік те ме.
Ал ле го рия – (пер не леу) – жан-жа ну ар лар ға адам ның мі нез-құ лық 
си па тын бе ру. Мысалы: қо ян – қор қақ, түл кі – қу, арыс тан – оз быр.

жүктеу/скачать 4,97 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: