Бауыржан Мәскеуден бастап, Берлинге дейінгі сотыстың сұрапыл жолда- рынан өтті. Көз алдында қаншама асыл ерлер мерт болды. Төрт жыл сыз жастанып, жеркепе мен окопта ұйқысыз, мазасыз түндерді, кескілескен шайқастарды басынан өткізді. Намысын кекке кайратан Бауыржан соның өзін д е адамгерш ілік асыл қасиетіне дақ түсірген жоқ. Ол қазақ, орыс тілдерінде төгілтіп тамаша жазады. Атақты жазушының “Үшқан ұя”, “Бір түннің оқитасы”, “Артымызда М әскеу”, т. б. көптеген шытармалары талай ұрпақтың үлгі өнегесіне айналды. Үлататқа толы “Үшқан ұя” романы рес- публиканың Мемлекеттік сыйлытына ие болды. “Қырсыгым қырық есекке ж үк” деп өзі айтқандай, кейбір көктемдей құбылмалы мінездері өте қиын еді. Өз басым әлденеше рет кездесіп, сұхбат- тассам да осы мінездерінің қыр-сырын толық үтып, біле алмадым. Сол көп жүздесулерімнің ішінде ең ерекше есте қалтаны - алташқы кез- десу Бүл - 1958 жылдың қыркүйегі еді. Алматыдан Жамбыл қаласына поезбен жолсапардан қайтқанмын. Сөйтсем, мен мінген вагонда Б. Момы- шұлы да келе жатыр екен. Ол кісінің есімін естіген исі қазақ аса құрметтеп, өзін көруді армандайды. Үлкенді сыйлау - ата-салтымыз той қашаннан. Әкеден қалтан бақыт пен байлық балага мұра болмайды деген ескіден келе жатқан мәтел бар. Әке өз баласына жер мен ата-салтын қалдырады. Қалта- нын жетесі болса — ұрпақ өзі табады. Өз жөніме келсем, мен де ата-баба салтын сақтап, балаларымды да осы ізгілікке баулимын. Бүгінгің игілік болып, болашатың жақсылыққа үлассын десең, өткен-кеткенінді пайымдау қажет. Мен атақты Баукеңе сәлем берейін деп купесіне кірдім. Кіре бере жүрек тұсыма оң қолымды қойып ізетпен амандастым. Тым-тырыс, үнсіз қатулы қабатын көтеріп, сүқтана, барлай қарайды. Түрі де сүсты. Отты көзі
