І кезең- терінің бозаруы, қызыл дақ пайда болуы, эритема. Басталған кезеңдерде қызыл даққа басса – бозарады.
ІІ кезең - терінің зақымдануы, көпіршік 4 мм тегінің үстінде. Тері айналысы қызарып тұрады.
ІІІ кезең – тері асты зақымданады, терң болған сайын, кең болғаны.
ІV кезең – бұлшық етпен сүйек қабығы зақымданады, жарада сүйек көрінеді.
Қабыршық (струп) – ол жұқа өскен қабықпен жабылып тұрады. Оны ашқан кезде ойылудың кезеңін анықтау қиын емес.
Ойылудың алдын алу Мейірбике жұмыс алдында, әр науқасқа барарда қолын жуу қажет.
Науқасты ыңғайлап жатқызыңыз.
Науқаста ойылу болса, тәулігіне бір рет, Нортан шкаласы арқылы қарап тұру қажет.
Науқастың іш киімін және төсек жаймаларын уақытымен ауыстырып тұруы керек.
Жаймада қыртыс, тағам қалдығын болдырмау қажет.
Науқастың жағдайын күніне 10-12 рет 2-3 сағат сайын ауыстырып тұрған жөн.
Ыстық су және күшті жуатын заттарды қолданбау керек.
Терісі қатты құрғақтанса – оны ылғалдандырады.
Теріні салқындатудан сақтаған дұрыс.
Массаж жасамау керек.
Науқас астына жіберетін жағдайда арнайы дамбал, памперс қолданылады.
Арнайы жастықты және паралон жайылымын қолдануға болады.
Төсектің бас жағына төмендетіп, аласа ұстау қажет.
Арнайы матрац, су матрацтарды қолдану тиімді.
Ойылу пайда болған кезде емдеу дәрігердің емі бойынша жүргізіледі.
14 баллға дейін – жағдайы орташа;
14 баллдан төмен – ойылу қаупі бар;
10 балдан төмен – ойылудың болуы.
Мейірбикелік процесс Бұл тараудағы алға қойылып отырған мақсат мейірбикелік күтімге қазіргі заман талабына сай басты орын алатын және маңызы зор – мейірбикелік процесті оқып – үйрену болып табылады. Осы процеске мейірбикелік іске ғылыми тұрғыда келуді анықтайды. Кәсіп ретінде мейірбикелік іс ғасырлар бойы өзгеріп отырады. Сондықтанда мейірбикенің функциясы да өзгерістерге ұшырайды. өкінішке орай, бүгінгі күнге мейірбике ісінің әбебап (универсальды) анықтамасы жоқ.
Алғашы рет мейірбикелік іске 1860 жылы көрген « күтім жайындағы қолжазбалар »
кітабында Флроенс Найтингейл ғылыми анықтама берді. Ол өзінің кітабында мейірбикелердің ауруларға күтім жасағанына мінездеме бере келе ондағы қоршаған ортаның физикалық және психологиялық факторларына ерекше көніл аударды.
1993 жылы мейірбикелік іс теориясы бойынша өткізілген ғылыми – практикалық конференциясында алғаш рет мейірбикелік іске анықтама берілді.
Мейірбикелік іс – науқасқа, оның денсаулығына медициналық күтім жасаудың бөлігі. Ғылым мен өнер қоршаған орта жағдайының өзгеруіне байланысты пайда болған және бұрынан келе жатқан ауруларды шешуге бағытталған.
Қазіргі уақытта мейірбикелік іске берілген бұл анықтама оның түсінігін тереңдете түсті. Ол денсаулық сақтау жүйесінің ажырамас бір бөлігіне айналды. Олардың ісі қоршаған орта жағдайының өзгеруіне сәйкес пайда болған жеке адамдардың және бұхара халықтың проблемасын шешуге бағытталған. Сонымен мейірбикелік іс жеке ғылыми болып отыр. Олардың мақсаты- мейірбикелік процесті жүзеге асыру.
Мейірбикелік поцесті еңгізу үшін нақты өзгерісті кәсіби шеберлікте ғана емес, сонымен қатар ұйымдастыру жағына да еңгізу қажет.
