- Түлен деген кісінің үлкен баласымын... өз атым Мырзагелді.
- Е, Жесір сенікі екен ғой?
- Ие, тақсыр... інім бала жасынан сырқаттау болушы еді... Қысқа қарай тіпті жүдеп бара жатқан соң көңілін көтереміз бе деп, қалыңдығын әкеліп берсек деп келіп қалып едік.
Жігіттің түні бойы ойлап тапқан айласы осы-ақ. Інім ауру десем Есенейдің көңілі жібір, аяушылық етер деген.
- Ауру адамға қатын әпере ме екен?
- Көңілі көтеріле ме деген үміт қой... қалың малы түгел төленіп қойған соң жесір біздікі деп ойлағандық қой.
Есеней мен Ұлпан отау тіккен соң, бірін-бірін құрметтеп, қадірлейді.
Достарыңызбен бөлісу: |