«күйзелістер құндылығы»
дегенге көшу керек, ол кезде күйзелістің
өзін
жан дүниесін тазарту
құралы ретінде пайдалануға болады. Өз-
өзімен іштей сөйлесуге көше отырып, күйзелуші адам көп заттардың
құндылықтарын қайта бағалай біліп, өмірдің жаңа мағынасын таба
алады.
Ал енді үлкен экзистенциалдық мәселе –
адамның өлімі және
ажалсыздығына
келейік.
Кез келген өмірдің ерте ме, кеш пе, өліммен аяқталатынын әркім де
біледі. «Дүниеге келу де бар, кету де бар», – дейді қазақ мәтелі. Бұл –
табиғат заңы. Біз оны өзгерте алмаймыз. Әрине, бұл – қасірет, әсіресе
жақын адамдардың өлімі. Біз енді ешқашанда оларды көре де, арала-
са да, қуаныш-ренішімізді бөлісе де алмаймыз. Бәрі де келмеске кетті,
дәл сол кезде біз өзімізді де осындай тағдыр күтіп тұрғанын күйзеле
түсінеміз.
Сонымен бірге, егер біз
Достарыңызбен бөлісу: |