Ұйқы безінің жыланкөзі без өзегінің сыртқы ортамен немесе ішкі мүшемен байланысуы. Жыланкөздің сыртқы (теріде ашылатын) және ішкі (ішкі қуыс мүшемен қатынасты) түрлері бар. Сыртқы жыланкөздер көбінесе бездің ашық жарақатынан немесе безге жасалған операциядан кейін байкалады.
Ішкі жыланкөздер - деструктивті панкреонекроздан, кистадан соң басталады.
Толық сыртқы жыланкөзде оның сыртқы тесігінен 1-1,5 л. без шырыны ағады, ал жартылай түрінде бірнеше мл. шырын ағуы мүмкін. Жыланкөздің асқынуларына сәйкес одан таза шырын немесе ірің аралас сұйық ағады. Аққан шырын жыланкөз тесігі айналасының терісін зақымдайды (мацерация). Шырынның көп ағуы науқастың жағдайын бұзады – нәурызды, майлы, көмірсулы алмасу үрдістері бұзылады, су, электролиттер, қышқыл - сілті теңдестігі нашарлайды, дене құрғайды, адинамия, кейде кома байқалады.
Жартылай жыланкөздер консервативті тәсілмен емделеді: (нәурызбен бай, көмірсуларменмен кедей диета, цитостатикалық және спазмолитикалық дәрілер).
Теріні күту, жыланкөзге енгізілген дренаж арқылы оны тазарту, су қышқылының әлсіз ерітіндісімен жуу. Толық жыланкөздер операциямен емделеді.
Достарыңызбен бөлісу: |
