Б а л а ш т ү с І п қ а л и е в дерматовенерология ОҚулық

меланин өндіруге қатысатын, меланосомасы бар. Меланоциттің 
көрші кератиноциттармен, меланоциттармен және базальды 
мембраналармен 
қосылуы 
жасушалардың 
өсінділерінің 
десмомалары және жартылай десмосомалы есебінен жүреді.
Меркель жасушалары
эпидермистің базальды және тікенекті 
орналасқан, сезінуге арналған. Оның цитоплазмасының, 
құрамында нейропептид, соның ішінде эндорфиндер болатын, 
нейроэндокринді түйіршіктері бар. Десмосомалар Меркель 
жасушаларымен 
кератиноциттерді 
байланыстырады, 
ал 
кейбіреулері синапс арқылы нерв талшықтарымен байланысады.
Лангерганс жасушалары 
–
 
дендритикалық, моноцитарлық 
табиғатты; шынында бұлар, базальды және тікенекті қабаттың 
төменгі 
қатарында 
орналасатын, 
тіндік 
макрофагтар. 
Цитоплазмасында теннис ракеткасы тәрізідес құрылым – 
Бирбек 
түйіршегі 
– 
кездеседі. 
Оларда 
кератиноциттердің 
пролиферациясын басатын эпидермальды кейлон жиналады.
Лангерганс жасушалары өзара және көптеген бұтақты өсінділері 
бар кератиноциттермен қосылады.
Лангерганс жасушаларының ерекшеліктері – олардың дерма 
мен лимфатикалық түйіндерге қоныс аударып, Т-хелперлармен 
антигендердің прессингінін (басуын) және презентациясын 
(көрсетуін) іске асырады. Бұдан басқа интерлейкин (ИЛ) 1, 4, 
интерферон (ИФН), ісік некрозы факторын (ФНО–ІНФ) және т.б. 
түзеді. Олар барлық эпидермоциттердің 4%-на дейін құрайды.
Гренстейн жасушалары 
да дентритикалықтарға жатады. 
Лангерганс 
жасушаларынан 
айырмашылығы 
– 
Бирбек 
түйіршіктері, кейбір мембраналық антигендер (атап айтқанда 
HLA-DR), 
сонымен 
қатар 
антигенді 
еске 
түсіретін, 
иммунологиялық молекулаларды экспресстейтін тимоциттер 
маркерлері, болмайды
Эпидермис дермадан 

жүктеу/скачать 7,25 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: