236
деп санайтыны сияқты шииттерда имамдарға Құдайдың қақпасы (
баб
), жол
(
сәбил
) және әр ұрпақтың көсемі ретінде құрмет көрсетеді.
Шииттік әр ағым осы Құдайлық тізбекті өздерінше жалғады. Мәселен, он
екі имам шиитлары Әлидің Хүсейіннен тарайтын он екі немересін қабыл
-
дады. 939 жылы соңғы немере имам жасырынып, жоғалып кетті. Кіндігінен
өрбіген перзенті қалмағандықтан, одан тарайтын тізбек тоқтады. Жетілік
деген атпен танылған Исмаилиттер осы имамдардың жетінші буынының
соңғы имам екендігіне сенді. Он екі имам шиитлары арасында мәсіхшіл бір
түсінік туды. Он екінші немесе Ғайып Имамның «Алтын Заман» орнату үшін
қайта келетіндігі сенімі тарады. Бұлар ашықтан-ашық қауіпті ойлар еді. Ол
тек саяси тұрғыдан ғана қауіпті емес еді. Сонымен бірге дөрекі, қарабайыр
жорамалдардың да көбеюіне жол ашты. Кейбір шектен шыққан шииттерба
-
тини (
ішкі сезім
) жолды дамытып, Құранның символдық тәпсіріне мән бере
бастады. Бұл туралы келесі тарауда сөз болады. Шииттердің сенім жүйесі
басқа мұсылмандарға қарағанда шым-шытырық сипатымен ерекшеленетін.
Мұсылмандар олардың қайта тірілу қағидасын қисынсыз бір сандырақ деп
санады. Шииттер көбінесе ақсүйектер табы мен зиялылар арасынан шықты.
Ирандағы төңкерістен кейін Батыс жұрты шиитларды Исламның ескіден
келе жатқан радикал мәзхабы ретінде қабылдайды, бірақ бұл тұжырым
-
ның өзі дұрыс емес. Шииттік софистикалық дәстүрге жатады. Шындығында
шииттердің Құранды ақылға сүйеніп (
Достарыңызбен бөлісу: