Бүйректік синдром
сиректеу (науқастардың 1/3-1/2 бөлігінде) ошақты немесе
сегментарлы, диффузды гломерулонефрит, жеделдеу гломерулонефрит түрінде білінеді.
Бүйректің зақымдалуын 3 клиникалық түрге бөледі:
1. транзиторлық (өткінші) гематурия;
2. капилляротоксикалық нефрит, гематуриялық түрі;
3. капилляротоксикалық нефрит нефротикалық синдроммен және гематуриямен;
4. тезүдемелі гломерулонефрит.
Алғашқы екі түрі бірдей жиілікпен кездеседі және ағымы жағымды болады.
Науқастардың көбінде бүйректің зақымдалуы қысқа мерзімді микрогематуриямен және
альбуминуриямен білінеді. Ол ошақтық нефриттің белгісі деп есептеледі. Кейбір
науқастарда микроөзгерістер, кейде макрогематурия, экстраренальды өзгерістерсіз және
бүйрек функциясының дөрекі бұзылыстарысыз, ұзақ – бірнеше аптаға немесе айлап
сақталып қалуы мүмкін. Бұндай жағдайда сегментарлы нефрит туралы сөз қылған жөн
болса керек. Нефропатия байқалатын науқастардың 1/3-де жедел нефриттің, айқын
экстраренальды лермен, айқын белгілері байқалады. Нефропатияның бұл түрінің ағымы
әдетте жағымды, бірақ созылмалы нефритке әкелуіде мүмкін. Келесі әрбір қайталаумен
бірге бүйрек зақымдалу мүмкіндігі арыта түседі. Ал басқа белгілері сирек қайталайды. Ең
ауыр асқынуы жеделдеу нефрит, жедел бүйрек жетіспеушілігі. Басқа мүшелердің
зақымдалуы сирек кездеседі, бірақ мидың (өткінші құрысулар, аяқ-қолының салдануы,
тарамыстар рефлекстернің асиммитриялығы, ми нервтерінің, ісінудің, сиректеу қан
құылудың әсерінен,) зақымдалуы байқалуы мүмкін. Сиректеу ұманың (эпидидимит,
орхит, қанқйұылу), аталық бездің ісінуі көрініс береді. Азды-көпті жүрек-тамыр
жүйесіндегі, гепатоспленомегалия жедел кезеңінде жойылып кетеді.
ГВ-де алғашқы бірінші аптада субфибрильді температура байқалуы мүмкін, сонымен
қатар тиісті инфекцияға сәйкес одан үлкен температурада орын алуы мүмкін.
Достарыңызбен бөлісу: