Патогенезі. Негізінде клегей қабатының зақымдаушы әсер ету қабылеті бар, асқазан
сұйықтығының өңешке түсуі жатады.
Маңызы бар:
• ГЭР-дің жиілігі мен ұзақтығы;
• өңештің қайта түсетін қышқылдардың босана алу (өңештің 5 минуттан артық
қышқылдануы) жылдамдығының төмендегілердің нәтижесінде төмендеуі:
-
өңештің активті перистальтикасының бұзылуы (өңеш дискинезиясы, эзофагоспазм);
-
слекей мен клегейдің сілтіліендіру қабылетінің төмендеуі, жергілікті бикорбонатты
кедергінің және клегей қабатының регенерациясының әлсіреуі.
