Нәрестені бірінші рет емізу тәсілі.
Бірінші сатыда, кіндіктің соғуы біткенге дейін,
нәрестені жалаңаш күйінде анасының ішінің үстіне салып, стерильді жаялықпен жабады.
Кіндіктің соғуы тоқтағаннан кейін, кіндікті алғашқы өндеуден өткізіп, нәрестені қайтадан
анасының ішінің үстінің жоғарғы бөлігіне салады. Анасының кеудесі мен іші
физиологиялық ертіндімен ылғалдандырылған стерильді жаялықпен жабылады. Біртіндеп,
нәрестеде іздеуі рефлексі пайда болып, ему, басын бұру және аяқ-қолының еңбектеу
қимылдары пайда болады.
20-30 минут ішінде көптеген нәрестелер өз бетімен, анасының көмегісіз, анасының
емшегін тауып алып, оның ұшын ауызына салады. Нәресте емшекті қуатты «сүзу» тәрізді,
емшекті жоғары көтеретін қимылмен ауызына алуы керек. Сору тиімділігі сол қысым
пайда болуына байланысты емес, баланың тісі жасайтын ырғақты массажбен, яғни
емшекті айқын механикалық «сауыумен», анықталады. Бірінші контакттан кейін бала
ембесе, оны бір сағаттан артық ұстаудың пайдасы жоқ. Ол ұйықтап қалады. Сонымен
қатар, туылғаннан кейін 2-3 сағаттан соң терілік қатынас тәсілін қолдану пайдасыз
болады. Ал, келесі күндері удайы бұл әдісті қайталап отыру керек.
Бірінші күннен бастап баланы аштықтың кез келген белгісі немесе мазасыздану
пайда болған сайын, арнайы мерзімді күтпей емізе беру керек.
Достарыңызбен бөлісу: |
