Залға Тұмаугүл жүгіріп кіреді, қолында жасыл доп бар. ------------Апчхи,мен қайда жүрмін? Осы доптардың не құпиясы бар екен ?Бұны не істесем,үстіне отырсамба?(отырады). Жоқ әлде басыма қойсамба. Әлде бір тебейін бе? (дәлдеп тимейді,жыны ұстап). Онда мен сені жеп қоямын (мойнына салфетка іліп,пышақпен вилканы қалта-сынан алып )----Иә,жегенім артық!!!
Допты енді жейін дегенде жүргізүші : Жүргізуші:----Ах, бұл біздің доп қой !Тұмаугүл қарныңды тойдырайын деген екенсің ғой ,бірақ бұл ісің дұрыс болар. Оны жесең ешқашан ауырмайсың....
Тұмаугул:-----Керек емес,(допты лақтырады) Сау болғым келмейді,өзім ауырып ,басқаларғада жұқтырғым келеді.... Керек емес,керек емес жаман доп. Түсі қандай (өз-өзін искелеп) Ух, ауырып -ақ тұрмын ғой деймін ,басқа жаққа кеттім... Ауырғанды жақсы көретін патшалыққа барамын!(кетеді)
