Туған ауылында орталау мектепті бітірген соң 1934 жылы Қасым Өскемен қаласындағы Саяси – ағарту техникумына түсіп, оны 1938 жылы бітіреді. Сөйтіп, арнайы орта білім алып, облыстық оқу бөлімінде инспектор болып қызмет істейді. Ал 1939 жылдың қысында Әскери мектепке түседі де оны 1941 жылдың күзінде бітіріп шығады. 1941жылдың қараша айында Касым Қайсенов Оңтүстік батыс майдан штабының қарамағына жіберіледі. Сол жерден ол арнайы тапсырмамен гитлершілер басып алған Украина жеріне, жау тылына аттанды.
Будучи командиром отряда, участвовал в более ста военных походах и диверсиях.1943 году люди Касыма Кайсенова захватили на Днепре немецкую баржу с продуктами питания, предназначавшимися для отправки в Германию. Это произошло у села Ходоров Ржищевского района Киевской области. Они расстреляли экипаж баржи. Успели раздать часть продовольствия местным жителям, а само судно затопили. В 1944 году диверсионная группа, в которую входил и наш герой взорвала крупную нефтебазу в районе румынского города Плоешти. Тем самым был нанесен серьезный ущерб снабжению горюче-смазочными материалами гитлеровских агрессоров. Но к великому прискорбию, из двадцати восьми десантников, совершивших этот подвиг, двадцать пять сложили там свои головы.
1942 жылдың жазында Касым Қайсенов Чапаев атандығы партизан
құрамысының үшінші отрядын басқарады. Ол жау тылында жүріп,
С 1951 по 1954 год учился в отделе переводчиков двухгодичной партийной школы при ЦК Коммунистической партии Казахстана.
С 1953 по 1972 год работал заместителем директора издательства «Жазушы», директором бюро пропаганды художественной литературы при Союзе писателей Казахстана, заместителем директора издательства «Кайнар».
Қасым Қайсеновтың ең тұңғыш шығармасы 1954 жылы «Жас партизандандар» деген атпен жарық көрді. Сол кезден бастап, оның «Илько Витряк», «Переяслав партизандары», «Ажал аузынан», «Жау тылындағы бала», «Жау тылында», «Днепрде», «Жас партизандар», «Сол жылдары», тағы басқашығармалары жарық көрді. Оның шығармалары орыс, украин тілдеріне аударылды
Сколь ужасны не были бы раны войны, нанесенные советскому народу, но вековечная круговерть жизни брала свое. В памятном 1945 году Касым Кайсенов сочетался браком с Асыл, его подругой довоенной поры.
Вместе они прожили более шестидесяти лет, были неразлучны, жили душа в душу. Поставили на ноги четырех детей. Растут двенадцать внуков, и пять правнуков. Асыл Кайсенова, являющая собой образец восточной красавицы, тоже имеет отношение к печатному слову. Она сотрудничала с правительственной газетой «Социалистический Казахстан», писала стихи.
Қасым Қайсенов ІІ дәрежелі «Богдан Хмельницкий» орденімен, І және ІІ дәрежелі «Отан соғысы» екі орденімен
І және ІІ дәрежелі «Отан соғысы» екі орденімен,
«Чехословакия партизандары», екі І дәрежелі «Отан соғысы партизанына» медалімен және Кеңес Одағының тағы басқа он бес медалімен марапатталды.
Үш рет Қазақ КСР Жоғарғы Кеңесінің Құрмет Грамотасымен, Украин КСР Жоғарғы Кеңесінің Құрмет Грамотасымен және ІІ және ІІІ дәрежелі «За заслуги» орденімен марапатталған.
Оған Қазақстан Халық батыры (Халық Қахарманы), «Отан» ордені, Қазақстан Жазушылар одағының Бауыржан Момышұлы атындағы сыйлығы берілген, А.Фадеев атындағы Халықаралық сыйлықтың лауреаты.
Қасым Қайсенов және Тәуелсіздік Қазақстан
2006 жылдың 30 желтоқсан күні 89 жасқа келген қазақтың ержүрек батыры ауыр науқастан көз жұмды.
К 65-летию Победы в Великой Отечественной войне в Усть-Каменогорске открыт памятник легендарному партизану, писателю, Народному герою Республики Казахстан Касыму Кайсенову (1918-2006 гг.). 8 мая 2010 года в Усть-Каменогорске на пересечении улицы Кирова и проспекта Победы установлен бронзовый бюст нашего земляка, «Халык капарманы».
В Усть-Каменогорске открыт дом книги имени Касыма Касенова.
