міндеті, отбасы, мектеп пен жұртшылықтың бірлесіп атқаратын ортақ мақсаты.
Дегенмен де ата-аналар мен жұртшылық әрекетін қадағалап, бағыт-бағдар
беріп, олардың бала тәрбиесіндегі жұмыстарын бірыңғай бағытта
ұйымдастырып отыратын ол- ұстаздар тобы. Оның орталығы-мектеп.
3.
Тәрбиенің түрлерін анықтау оның басым кӛрінетін негізіне сүйенеді:
1. Мақсатына қарай - адамгершілік, азаматтық, экологиялық,
экономикалық, құқықтық, дене, ақыл-ой т.б. тәрбие түрлері анықталады.
2. Тәрбиеленушілер санына қарай – жеке, ұжымдық тәрбие түрлері
бӛлінеді.
3. Тәрбиеші мен тәрбиеленушінің қарым-қатынас ерекшелігіне орай –
авторитарлық, демократиялық, либералды тәрбие түрлерін атауға болады.
І. Авторитарлық (императивтік) стиль мұғалімнің оқушыларға ӛз еркін
зорлап міндеттеп және оған ӛздерінің инициативаларын кӛрсетуге мүмкіндік
бермеуімен сипатталады. Оқушылар үшін мұғалім беделді адам екенін
пайдаланып, ол олармен қарым-қатынасында тәрбие ықпалының тәсілі ретінде
бұйрық, сӛгіс беру, қорқыту және жазалау, жиі дауыс кӛтеруді қолданады.
ІІ. Демократиялық стиль мұғалімнің оқушымен ӛзара қарым-
қатынасындағы талап қоюшылық пен тілектестік қатынасын сипаттайды,
сонымен қатар оқу және оқудан тыс әртүрлі іс-әрекетке белсенділігін
ынталандыру мен ықпал ету әдісі ретінде сендіруді қолданады. Мұндай қарым-
қатынас стилі бар сынып мұғалімі тӛзімділігімен, педагогикалық тактісімен,
жоғары эмоционалды тұрақтылығымен, оқушыларды фамилиясымен сирек
атауымен және сирек дауыс кӛтеруімен ерекшеленеді.
ІІІ. Либералды стильдің басқалардан айырмашылығы: мұғалім кӛбінесе
ӛзінің міндеттерін орындауға формалды түрде қарайды, оқушыларға толық
еркіндік береді, олардың тәртіпті бұзушылығына еш мән бермейді және
осылайша сынып ұжымында жағымды қарым-қатынас орнатуға тырысады.
4
Достарыңызбен бөлісу: