адамзат туралы айтылғанда, адамның
баласын кәміл жасқа толып, ӛзіне-ӛзі
қожа болғанша тиісті азық беріп, ӛсіру деген мағынада жүргізіледі
(М.Жұмабаев).
«Тәрбие- бұл адам жанын жетілдіру ӛнері. Тәрбиеде адам табиғатын
жетілдірудің ең күшті сыры бар (Иммануил Кант).
Олай болса, тәрбие процесінде жеке тұлғаның сана-сезімі мен ақыл-ойына
жүйелі түрде
әсер етіп, оның дүние танымының дамуына, ерік-жігері мен
моральдық бейнесінің қалыптасуына оң ықпал етеді.
Сонымен қатар тәрбие- адамдарды қоғамда еңбекке және басқа да пайдалы
әрекеттерді орындауға, кӛптеген әлеуметтік қызметтерді атқаруға дайындаудың
табиғи заңдылық процесі.
Н.К.Крупская «Тәрбие» атты мақаласында (1929ж): «Тар
мағынада алып
қарағанда, «тәрбие» деген сӛз арқылы балалар мен жеткіншектердің мінез-
құлқына, әдетте, ересек адамдардың алдын ала ойластырылған және жүйелі
түрде жасайтын белгілі бір ықпалы, ал кең мағынасында ... «қоғамдық
мекемелер, айналаны қоршаған бүкіл жағдай, бүкіл
қоғамдық құрылыс
тәрбиелейді»-деп түсіндіреді.
Осы жағдайға байланысты К.Д.Ушинский ... «мектеп, тәрбиеші және
ұстаздар- адамның тіпті жалғыз ғана тәрбиешілері емес, оның сонша күшті, ал
мүмкін және әлдеқайда күшті әдейі тәрбиешілері: табиғат, отбасы, қоғам, халық
... және оның тілі болады», -деген осы мәселеге қатысты тұжырымдамасы
тәрбие жайындағы ұғымның мәні зор екенін дәлелдейді.
Олай болса, тәрбие кӛптің ісі. Тәрбие
мәселесімен қоғамдық ұйымдар,
мекемелер және жұртшылық болып айналысқан жағдайда ғана ол нәтижелі
болмақ. Соған сай тәрбие туралы ұғымға тар мағынада емес, кең мағынасында,
бір жақты емес, кең кӛлемде, яғни табиғат
және әлеуметтік ортаның, мектеп
пен ата-аналардың жеке тұлғаның дамуы мен қалыптасуына мақсатты түрде
ықпалы, ӛзара әрекетінің нәтижесі ретінде қараған жӛн.
Сондықтан да тәрбиенің
мәнісі,
біріншіден, қоғам үшін саналы, белсенді,
ізгіленген, іскер азаматты қалыптастыру болса, екіншіден, жеке адам үшін-оны
ӛмір сүре білуге, ӛзін қоршаған ортамен қарым-қатынас жасай білуге үйрету.
Олай болса,
Достарыңызбен бөлісу: