Дін ділдің, тіл білімі иманның айнасы. Төртеуіміз түгел ме ағайын?



бет3/5
Дата25.12.2016
өлшемі0,73 Mb.
#5040
1   2   3   4   5
табиғын» болғанынан да, ашық бас тарту және төрт масхабтың да ең дұрыс үлгілер жинағы; Ясауи ілімі болып, қаланғанын, жазылған еңбегін көрсе де көрмеген, естісе де естімеген, ашықтай бас тартқан, аманатқа қиянат жасаушы, сол әулиелерінің иманыннан пайда болғанымен, тіл білімінен бас тартқан, надан ұрпақтары екенімізді ашық білдірумен ерекшеленеміз. Осындай жағдайда дін ғалымдарымыздың иманын, ар-ұятын тексермек болып осы аманта туралы түскен үкім аяттың яғни Халифа Алтай атмыздың аудармасындағы БАҚАРА-124 аятының неге түсіп қалғанын іздеп, сұрау салып керісінше дін бастықтары мені желгелеп мекмелерінен енді келмейтіндей қуып шықаны бар. Осы белгінің өзі және Абай атамыздың неге 223 санмен өсиетін аяқтап 224-санды өлеңінің жоқ болуы да құдайдың алдын ала аманатын жоғалтқан ел болатынымызды ескерткен хикметті белгісі болар. Осындай аманатқа қиянат жасап, иманымыз түгел болмағандықтан да, бабалар меңгерген масхабтан да жоғары екі сатылы дін білімін меңгеріп, ділімізді пайғамбар шапағатымен, аруағымен жалғаған тура жолын тапқан, ел екенімізді мойындауға, ар-намысымыз, біліктілігіміз, көргендігіміз, тектілігіміз жетпегендіктен, ендігі Ханфилық масхаб біліміз, керісінше ислам дінінің қалған 3-масахаб білімін теріске алып, өз ара алауыздықты қалыптастыруға арналған және ашық үкімен; «Дін ісі –бекіген шариғат» яғни түсірген кітаптар амалдар жүйесі болып саналғанына қарамай- «жол» яғни қиямет қайымға дейінгі түсіп тұратын сөздер, хикмет білімдер жүйесі деген ұғымен, ал Құдай ісі-заманға қарай, Раббымыздан келіп тұратын уахи, бата аяндар жүйесі болатынын, масхаб діншілері жоққа шығарып, сонымен мына аятқа үнемі, бүкіл ислам әлемі ортақ қосушы десек жалған емес. Шариғаттың көптеген үкімдердің заман біліміне қарай өзгерістермен, толықтырулар болатынын ескерткен аятта; «Бір аятты ауыстырсақ одан жақсысын, не сол сияқты келтіреміз. Әрине Алла (Т) ның әр нәрсеге күші жетуші екенін білмедің бе?» (2-106)деген үкімен Алла тағаланың өзі ғылым, жол екенін, барлық аяттарды ауысытып және дамытып отыратынын ескермей енді; «әулие Ағзам көрсеткен тура жолмен жүрушіміз» деп, біздің ендігі құдайымыз да, болашақта оқылатын құранымыз да «Ханафи» болып, ал құдайдың қызметшілері, кітабын оқушы құдіретті қолдары, жандары имамдар, дін ғалымдары екенін, елімізде ашық насихатала бастағаны хақ. Және тарихат, мағрипат болып, дін білімінің дамуын жоғарыдағы (5-68) аяттармен ескертіп, бірақ қазіргі таңда шариғатымыз, масхабтық біліміз, аяндарға емес ой-жорудан пайда болған, тұнған өтіріктермен, жалған пәтумен, хикметті тіл білімі болған, жолға айналып алғанын байқай алмайтын, құлақтарымыз созылып, жүрек көздеріміз мүлде жабылып, төбедегі бесінші ақиқат бұлағынан мүлде ескерту алмайтын жағдайға жеттік. Мысалға, көгілдір терезеден сұхбат беріп отырған жас бала имамаға; «Адам ағзасын ауыстыруға, немесе тамақтардың арам адалын, сол сияқты дәрігерлік білімнің, шипасының қайсысы рухани пайда дұрыс?»деген сияқты заман ағымынан, бүгінгі таңдағы замандық білімге байланысты сұрақ қойсаңыз; «Шариғатта бәрі қарастырылған, Мысыр елінің ғалымдары мынандай пәтуа берген..» деген сияқты, аяқ астынын, өздерін рухани жетік құдайға айналдырып, тіптен Имам Ағзам заманында, пайғамбарларымыздың дін шариғатын қалыптастыру кезінде де, осындай медтина дамып, пенделерге жүрек, бауыр ауыстырып, немесе басқалай тағамдар да болған ба? дегенен басқа ой келмейді. Тіптен, енді бірнеше жүз жылдан кейін, адамзатта ортақ тағам түрлері болып, тікелей дәрумендер түрінде пайдалану мүмкін, немесе тағы да түрлі мүшелерді ойлап тауып, ауыстып, тіршілік ету жағдайын қалыптастыру мүмкін, сонда ондан қандай рухани зиян, немесе жанның өсіп өнуі, тазару жағдайы қалай, деп сұрақ қойсаңыз да; әуелі құранан әйтеуір сәкес келетін аятардың арапшасын оқып алып, масхаб білімі шариғатымыз, оны да ескеріп, қиямет қайымда да не істеуге болатынын, қайсысы адал, қайсысы харам, екенін айтып дәлелдер келтіруі де хақ. Сонымен не ұғындыңыз? Яғни Мұхаммед пайғамбарымыздан кейін, Раббымыздың жер бетіне түсіп тұратын, құран аяттарын құпия сырларының ашылу білімдері мүлде тоқтап, енді сол замандарда-ақ амалға айналып бекіген, дін істері болған шариғатпен, қиямет қайымға дейін өмір сүруді бұйырған болып, бүкіл заманға сай құпиялары ашылып, ал кітап болып оқылып отыратын, құранның негізгі насихатын тәрік ету болып, надандықтың негізі пайда болды. Себі қанша құран аятының заман білімінен қарай сыры ашылатын болса, соншалықты қарам-қарсы күннің жетіліу теріс аяттарда пайда болтынын естен шығармаңыз. Сондықтан ендігі масхаб білімімен біздер қиямет-қайымға дейінгі күнәләрды да, аятарды да меңгеріп, тақулықтың қияметік соңғы замандардығы үлгісін «масхаб жолы, Ханафи білімі» арқылы меңгеруге болатыны білдіреді. Сондықтан да құран түскенненкейін пайғамбарлықпен бірге Раббымыздың құлдарымен арсындағы тіршілігі елшілік істерді басқаруда тоқтаған екен. Сонымен енді шариғатымыз заманға сай барлық оқиғаларды қамтитын болса, арап елдеріндегі қияметтік жағдайды, онан айналып өту жолдарын немесе дін ғалымдарымыз және алдын-ала құтқарылу жолдарын жазып білдірмеген? Әлде, бұл оқиғалар құран білімнен тыс болғаны ма? Ал құранда қарыстырылмады деп пәтуа берсек, онда кәпір болып шыға келемейміз бе? Осындайда, иман не үшін қажет? Ал, иманымыз, заман сынақтарынан шығар жолды көрсете білмесе, қандай тура жол, масхаб? Ал, бұндай надандықтың негізі қайдан пайда болған? Міне танысыңыз; «Мүбәрәк Құран болса, жер бетіне өзінен бұрын түскен қасиетті кітаптар мен парақтардың (сухуф) мазмұнын толықтай қамтыды. Оларда берілген діни үкімдерді бекіте келді және алдыңғы кітаптардың үкімін жойған соңғы түскен қасиетті кітап болды.» Және «Мұхаммед пайғамбарымыз елшілердің соңы болды» деген хазіретіміздің пәтуасын; «Егемен Қазақстан» т,б көптеген басылымдар бастарын шайқап, таң қалып, қандай даналық деп, басып жатқанынын біліңіз. Көрдіңіз бе, қарапайым ғана мына «5-68» аятты хазіретіміз дұрыс емес, ол кітаптарда және Раббымыздан оқылатын уақиларда, енді мүлде болмайды, құранға дейінгі кітап болып бекіген, әдет-ғұрыптарды орындамаса да болады,- деп ашық айтып, пайғамбарымыздың көптеген өсиеттеріне де жала жауып отыр. Мысалға; «Пайғамбар; Расында сендер өздеріңнің алдыңғылардың (исаламға дейінгі ата-бабаларыңның) әдет-ғұрпына сүйембе сүймеймін бе, кезбе, кез ілесіңдер, тіптен олар кесірткенің ініне барып кірсе оғанда кіресіңдер!»..(1378;3456-өсиет) Және де осындай өсиеттерді бекіткен, құранның қарапайым ғана үгітінің мағынасын түсінбеуге, біздердің діни сауатты ғалымдарымызға, имамдарымызға не себеп болған? Олай болса, жақсы жаманды ажыратып, үнемі есіне салып тұратын, санасы болған, иман қуаты мүлде жоқ. Сондықтан олар негізінен мұндай аят, өсиеттерді оқығанымен, амалға айналдыруға үнемі шайтан ұмытырып жіберіп отыратыны да хақ. Енді иман қуаты дегеніміз; іштегі, қандағы жанның құпия білімі болатынан дәлелдер бере кетсек; 4-5 жылдық шамасында, бүкіл дін имамдары жабылып, үкімет мүшелерінен, парламентке «Астанада еврейлер белгісі неге тұр?» деп ашық хат жазып, баспасөз бетінде жариялағыны да бар. Сонымен, бүкіл діннің бірлігін, Алланың ғаршысын, сызықтық білімін, білмегендердер; қайдан діл білімі толық болып, және осы жылдар ішінде «Төртеуін түгеледеп», бесіншісі болған иман кітаптарына жалғана алды? Әрине мүмкін емес, онан бері де да хазіретеміздің; «Шірген сүйектерден не аласыңдар?» (1378-өсиетті) (60-13 аяттарды) жалғанға шығарып, және «Ислам өркениеті» басылымда ашық жарияланған; «Рухқа табыну шайтани іс» деген сияқты, Інжілді, 19-сүрені түгеледей және 5-68 аяттарды мазақтаған, діни сауатты аталған имамдар еңбектерін, жүздеген ұятсыз, арсыз пәтуа халыққа кітаптар арқылы таратылған насихаттарды қайда тығып қоя аламыз? Мұндай ашық имансыздыққа, надандыққа хазіретіміз өзі бас болып, арланып, ұялып, өзі тұрмақ шәкіртері үшін де халықтан кешірім сұралды ма? Кім естіп, куәлік бере алады? Және де Сұлтан Бейбарыс атамыздың топырағы деп, кейінен Мысыр елінің 14-жыл билеушісі болған, Беріш Құрбан атамыздың топырағын әкеліп, Арыстан баб қорымына жерлеп, бірақ өз есімі аталмай, бүкіл халықты алдағаны, сол сияқты жақынды ғана дін имамдарымыздың, Сунақ атамызды еске алу шарасын ұйымдастырып, оның әкесі Мансүр-Мақсұр, яғни Сақшы, Тентек атамызды мүлде ескермей және оның әкесі тәжік нәсілінен болған, Арыстан баба екенін, Сунақ руының тегі тәжіктермен байланысты және олардың тікелей Арыстан бабамыз, бабалары екенін және бабамыздың бес әйелі, 4-ұлы болғанын неге білмейді, әлде әдейі жасырады ма? Сунақ-Тохир атамыздың, қасында жатқан, Мансұр-Мақсұр, «Сақшы» атты, туған әкесінің аруағын менсінбей, неге Әбубәкір сахаба ұрпағы қылып, шежірені қалай, кімдер өзгерткен? Арыстан бабамыздың нәслі тәжік болып, 450-жыл өмір сүргенінен, нақты дәлел Тәжік елінде мұрағаттардың бар екенін, осы арқылы қазақ елінің пайғамбарымызға тікелей жалғанған масхабтан да биік дін білімі болғанын неге жасыру керек? Сунақ аталығынан тараған рулы қауымның, өздерінің тікелей бабасы болған, Арыстан бабамызды неге әлі кезге дейін танымайды? Және бұл жағдайдың бір атадан, Алаштан тараған екі елдің достығын онан да жақын туыстасуына, екі ел арасындағы рухани қарам қатынасқа да септігін тигізбес пе еді? Әлде мұндай жағдай исламға жат па? Сол сияқты пайғамбарымызбен бірге соғысқан қазақ, қыпшақтардан барған жүздеген сахабарымыздың тектерін кім түгелдейді? Укаша сахаба ұрпақтары, (өзбек елінде жерленген) жұбайлары неге тарихтан түсіп қалаған? Ал тіл білімінің барлық сипатын белгілген әлемдің рухани маңызы бар Қажы бабамыздың тарихы түгіл, халқты басына зиратуға тиым салғанын масхабтың имамандарың өлгенше өкінетін болашақта ашылатын, әлемдік құпия сырын неге «Ханафилік» имандары көрсетіп білдірмеген? Осындай болашақта, нақты дәлел құжаттары бар, жүздеген құпия сырлардың қазақ тарихатының, мағрипат білімі мен ақиқаттың ашылатынын, олардың имандары көрсете білмесе, онда иманым бар деу жалғандық. Тарихатсыз, ақиреттік тіл білімінсіз, құр шариғаттық масхабпен 60-бұтақты иман біліміде толмайды және 70-бұтақты иманға, дәрежеге жету үшін мағрипат білімі ауадай қажет. Енді осындай бүкіл имамамдармен, дін ғалымдарының; Мұхиден Исаұлы, Қайрат Жолдыбайұлы т,б қазақтың қара шалдарының аруақтарынынан, діл білімінен, тарихаттық иман қуатынан пайда болған, туысқандарымыздың, ең бір ата –жолын иман негіздерін, әлмисақтық уәделерін, тіл білімін терістеуге сүйенетін пәтуалары; «Қонақ шақырып, бір кісілерге мал сойыуға болады, ал өліктеге яғни әулиге бағыштап мал сойу, құрбандық шалу жасырын серік қосу болады» деген түсінікті, енді барлық кітапарында арқау болып, және мемлекетіміз ондай басылымдарды таратуға қыруар қаражат беріп, бүкіл халқымыздың санасына «у»-ды сіңіріп те үлгірді. Ал енді әулие рухы, аруағы, Раббымыздың сөзі, Аланың қолы, жаны Алладан Басқа болса, онда құран Алланың өзі болып, яғни білім-ғылымы болып, Ыбрайым, Жүсіп, Жүніс, Һұд, Әли-Ғымран, Лұқман сияқты бүкіл әулие Алланың кітапқа айналған сүйген құл-періштелерімен бірге, кітап түскен барлық 24- пайғамбар, елшілермен бірге Мұхаммед-47 санды бүкіл Алланың бейнелеген кітабы, яғни «ӨЗІ», «Алладан басқа», яғни «шайтандар» деген пәтуаны білдіреді. Және мына аяттарға; «...Алланың әмірі бойынша: Бір сиыр сойылып, кей мүшесімен қағылса, тірліп, кім өлтіргенін айтады» (66) Сол уақытта Мұса қауымына: «Алла, бір сиыр бауыздауларыңды бұйырды» деді. Олар: «Бізді келмеж қыласың ба?»,-деді. Мұса «Надандардан болудан Аллаға сиынамын» деді.» (2-67) ...»Сөйтіп өлікті оның кейбір мүшесімен қағыңдыр» дедік. Алла осылайша өлікті тірілтіп сендерге белгілерін көрсетеді. Әрине ойланарсыңдар.» (2-73) Енді ислам келгенен кейін бұл дәстүрдің Аллаға жалбарынып, құранды, зікірді оқып, құрбандықтың сауабын өліктерге бағыштап, аян, түс белгі алуды, серік қосу деп, ашық мазаққа айналдырған дін ғалымдармызды, халыққа қарсы қойып отырғандар да кәпір, тажалдар болып саналатындарын білер ме еді? Және осы аяттарды оқып, ойланып, ұялатын қазақта ел билеуші, ғалым, философтар бар ма?,- деген бұқара халық өкілдерінде заңды сауал да туындайды. Жанның қалай жетіліп, өсіп, кеңіп, кеңістікте қалай дәрежеленетінен, ешқандай да ислам әлемінде білім қалмағанын, сондықтан да дін ғалымдармызға бұл жағдайға кешірмен қарап, бірақ сонау Мұса пайғамбардан бастап, арнаулы кітап болып, жазылған сыйыну амалын және құран насихатымен бекітіліп; құрбанның еттерін өліктерге арнап, ал маған құрбандық малының жаны арқылы көтерілетін, тек тіліктерің (тіл білімі) көркем сөздерің ғана жетеді деген аяттардың да бар екенін, діни сауатты аталған қауым өкілдері оқымайтын болу керек. Сондықтан олардың масхабтық білімі шариғатта көрсетілмей қалғанына, бұхара қазақты діни сауатсыз атап, кінәлау ашық тажалдық болмай ма? Енді қазаққа келген қайғының да бір себебі, ел басқарушылардың сеніміне кірген, бауырларымыздың мынандай ортақ пәтуасын көріңізде, ар- ұятыңызды шақырып, ойланып көріңіз. Дін танытушы, Бейбіт Сапарәлі мырзаның көгілдір терезеде, «бес парыз» арқылы сұхбат беріп, келтірген дәлеліндегі; «Зиратқа ақша жинау «маркетинг»...Аруақтан бата беру шерік қосу..(Яғни аруақ сөзі де, беретін көрсететін аян, уахи, батасы да арам) Тек бес уақыт намаз оқып өзің барып құран бағыштауға болады... Себебі кәпір жын бар, мұсылман жын бар. Кәпір жын кірсе шықпай қалуы мүмкін сосын өзіне-өзі қол салу немесе өлер алдында қиын болады...» Осындай жүздеген мысалдар келтіруге болар еді, мен тек қана ең ұятты, арлы мүмкін ойланар, деген жасы кемелдікке келген, Абай-Шәкірім насихатын зерттеп, кітап жазып, бірақ сол шалдарды ашық мазақтап отырғанын ескертумен, осы бауырымызды таңдап алдым. Ата жолында, Ақ ұлымыздың бастауымен Раббымыздың қолдауымен басталған (1874);911; яғни 20-санды тіл білімінің қазақ еліне мұғжиза мөр ашылу арқылы; Мұхаммед пайғамбарымызға берілген, бірақ пайғамбарымызда ешқандай діл білімнің екінші сызықтық, сандық жазу, сызыу білімі болмаса да тіл білімі болып, бата болып, құранның және дін насихаты оқылуы ол кезде құс тілін меңгерген; «Сұңқар» тек пайғамбарымыз, «аққулар» жұбайы болған аналарымыз болса, енді қазақ еліне құс тілінің жүрек ашу мұғжизасы болып, жалпы ұл қыздарымызға кие болып, бақ қонып, ерекше жеңілдікпен оқылыуына «жын-шайтанан» деп, Алланың ашық хикмет білімнен, мұғжизасына мүлде қарсы шығып, рухани сынақтарға қайта түсуімізге, елдің рухани дамуын 10-даған жылға қарай кері тартқан, төртеуін түгеледейтін ұлттық діл білімін меңгере алмай, алтауын араздастыруға діни сауатты, діл білімі бар, еліміздің барлық қауым өкілдері ат салысқаны да хақ. Бұл, құран мұғжизасының пайғамбарымызға келген уақытында, жалпы мүшкірік аталған, надан деген арап елінің халқы діл білімінің шешендік, ділмарлық ерекшелігін жетік меңгерген елдер тарапынан болғаны да хақ және сөзге ғашық болу қасиеті даналықтары да сақталған еді. Ал қазақ елінде, бұл жағдай керісінше болып, білімді сауатты және дін ғалымы аталғандардың өзі, ділдік ана тілін меңгеруі де әлсіз болып, сөз астарын ұғыну ділдік білімі,сәуегейлігі, ділмарлығы да жетімсіз болып, даналығы өлген, елдер тапынан болып, сондықтан тылсымнан берілген астарлы терең сырлы, даналыққа толы бата құпиясына, сөзге ғашық болып, түсінбек түгіл, қарапайым білімдік сипаттағы пайғамбар өсиетімен, құран үгітін де салыстырып зерделеуге шамалары да жетпегені хақ. Сондықтан да енді ділі білімі жетіспеген және көбінің шариғат білімінен де хабарсыз болған біздердің, бірақ ерекше хикмет тіл білімінінің нығметі берілген, ата-жолдықтар, осы ерекшелік арқылы тез арда қалған білімдердің тілін түсініп, меңгеру қабілеті де болып, осындай жағдайдан қорыққан шайтан жамағаттары, ібіліс әскерлеріне айналып, бұл екі арадағы тілмен, діл білімінің арасын жалғайтын жолға, ақпартық орындарға отырып алып, үйретушіден, жол сілтеушіден, керісінше басқа жаққа қарай сілтеп, аздырушыға айналғанын, жоғарыдағы дін зертеуші бауырымыздың пәтуасы айқын дәллел болып тұрғаны да сөзсіз. Сондықтан досынан дұшпаны көп, өз көлеңкесін, аруағын өзі жамандап, арамдап; «жын-шайтан» атағандықтан, бақылаушы ескертуші көздері теріс айналып, құлақ көздері созылып, жүректері жабылып, иманы жетілмей, бірақ өздерін исламдық толыққанды білімді санайтын, дін имамандарымыз мына аятты ғана оқып ойланып көрсе екен; «Олардың, (жындардың) Раббыларының міндетемелерін анық жалғастырғандықтарын білу үшін. Әрі олардың жағдайын толық біледі. Және әр нәрсені санап, түгендеп қойған (Жын-28-аят) (72+28=100) Енді жындардан да «бірге», жүздік бірліктерге айналып, жынсыз, жер бетінде тіршілік болмай, әрбір діншілер әжетханға барғанда ағашы яғни жыны, жынысы, 72-санды періштелік қуаты бар екенін көріп, 28-і, ар сауыты, намыс, қайраты арқылы ойланып, мүмкін ұялып, тәубеге келер деген үміт қана. Ал ел билігіндегілер, Қайрат (28) Лама (72+28) Шәриф (124) атты сай болғанымен, заты ұқсамаған пендесін тағайындап; «Енді мемлекет діннен бөлек.» яғни құдайсыз елміз, енді қандай арсыздық жасасақ та, еріктіміз деп, заңдарын шығарып, халық түгіл, құдайыңнан да қорқып, ұялмайтындарын бекітіп, жариялап қойған. Сондықтан ағайын сабыр сақтап, Құдайдан қорықпағандардан қорқып, жасырын байқатпай, Аллаңызға құраныңызды арнап, ал құрбаныңыздың етін бауырларыңызға, жан сауабын аруақтарға бағыштап, Құдайдың өзі бесінші болып, иіріп түсірген, төрт тармақты, төрт негізді барлық 16-санымен пайғамбарымыз миғраждан әкелген, ділдік сандық білімі мен тіл білімінің жалғаушы аяттары болған; 2-286=16;18 сандық мәндермен бекіген, рухани ата жолы ұлтық дәстүрлі білім жібінен айрылмай, әрекетіңізді сіз де ұялмай жүргізе беріңіз. «Таспен атқандарды аспен ат деген.» Жақында ел басымыздың болшаққа бағдары жарияланып, халқымыздың негізгі ниетін, мақсатын әлемге паш етуге ізгі қадам жасалды. Бірақ өкінішке орай ел басымыздың бүкіл ғалымдар кеңесінің наданығы тағы да әлемге жария болтын болды деген біздердің олар үшін ұялып қысылған жағдайды баянай кетсем; Құдайға мыңда бір шүкір, сойған құрбандықтарымыздың жаны арқылы және әулие бабаларымыздың басынан көтерілген судың буы арқылы жалғанған тілектерміз, Раббымызға жалғанып, тілімізбен, тілеуіміздің ұзарағанынан дәлел, Раббымыздан кейбір даулы мәселерді сұрау мүмкндігінен тіл білімнен де шапағат алдық. Сонымен Рабымызға сұрақ; «Тіл білімі дегеніміз қандай қасиет? Жауап; Тіл білімі адамзаттың иманың айнасы. Сұрақ; Кер жазуы (крилица) тарихы қайдан басталады? Жауап; 541-жылдары Осман Кероғлы қалыптастырған түркі тектес тайпалар болған. Яғұп сүресі 111-аятпен белгіленеді. Сұрақ; Ұлтымызға кер жазуынан келетін қандай рухани маңыздылық бар? Жауап; Өңеш, жүрек ауруларын алдын алады. Сұрақ; Ал, егер латын харпіне қайта оралудан қандай пайда, зиян бар? Жауап; Ділдік ала ауыздық, көз, ми қабыршақтарына зиян келеді. Сұрақ; Таңбалардың болшақта жетілумен құран құпиясының қанша таңбалық үнмен ашылыу сыры бар? Жауап; 49-таңбаға дейін дамыту керек.» Енді оқырман ел басымыздың құдайға қарсы пікір білдіруіне айдап салып отырған мемлекеттің және халықтың маңдай тері мен қолының кірінен құралған қаражатан өз несбесін айырып отырған ғалымдарымыз, ел басқарушыларының тіл білімнен мүлде жұрдай екенін; Біріншіден әлем жұртынан берілмеген бақты ата-жолын қудалап, заңдар шығаруға ел басымызды да мүжбүрлеп, болашақта тарихта таңба болары да хақ. Екінші жағдай; Қазақтың әлем діндернің қазығы болатын Ясауи баба ілімін терістеп, баларымыз тек «Ханифи» ағымын ғана ұстанып меңгерген деген пәтуамен таихатымызды, мағрипатымызды және кешегі өткен Абай-Шәкәрім аталарымызды да «өтірікші» етеп ұрпақтар алдында тағы масқара пәтуалар шықты. Үшіншіден; Дінсіз діл, ділсіз ұлт және дінсіз ата заңымыз болған кәпір елге айналудан, дін басында тажалдар басқаруға келген мемлекет болғанымызды қалай жасырамыз. Қалай дінсіз ел билеушісі бар егеменді ел болып, мақтана аламыз? Ел басымыздың халық көзінше «Біз негізінен ислам дінін қабылдаған ел боламыз!» деген жолдау уәдесін, өзі қол қойған заңын теріске шығарып отырса, енді; «Ханның екі сөйлегені өлгені» деген діл-мәртығы берік аталарымыздың аманатын, ел билігіндегілерге жетсе екен деген ниетіміз де бар. Сондықтан да біздер бұқара халық, ел басын сыйлап, қолдағанмен, соңына ерген уәзірлерінің екі жүзділік пиғылдары болып, және мұндай тажалдар тарапынан әдейі ұйымдастырылып жатқан, саяси рухани қауіптің де бар екенін растайды. Төртіншіден; тіл білімі түгіл діліміздің негізі болған, ана тілімізге де қауіп төндіріп, 13-жас мүшелге келмеген жастарға үш тұғырлы тіл беру керек және латын тілінен қайта ауысумен әлемдік үндер даму сатысын және ұлтымыздың болашақ үндік несібесі артып, бірақ таңбалар санымен рухани жетілуін тежеуге, төл таңбамыздан қайта ажыратуға, ұрпақтарымыздың естілік ден саулығына, алауыздық мәңүтіктеріне, ұрықтық, ұрпақтық өсіп-өніміне де қайта қауіп төндіру амалын, ел басының қолымен атқаруға жанталас, даналықтары өліп, ділі азып, тіл білімінен (түс көру, уахи) мүлде хабары жоқ, шайтан жамағаттары тарапынан рухани түрде ашық соғыс басталып та кетті. Жаратқаннан кер таңбасы сый-несібе болып, және Ыбырайдай әулие атамыздың арқасында, негізгі 9-таңба артықшылығымызбен, бұл «әліп бидің» 5-тің нақты қожасы болып табылатын, қазақ еліне, аруағын «арам» деп, ата-анасының рухынан, мирас мұра жүректерінен ашық бас тартырудан кейін, мұнан артық рухани зұлымдық болмайтын да шығар. Және «криллица» таңбасының жетістігін, болшақта түсінген елдер, өз таңбасынан бас тартумен бірге, қатарымыз артып, әлемде алдыңғы қатарлы биік тұғырға, химия ғылымның негізі болатынан жазылатын, болшақта әлі ақпартар бар екенін де білгеніңіз жөн. Бірақ, тылсымнан тіл білімі болып келген, мұндай ақпараттарды баспасөз беттері жарияламайды және көптеген білімді қауым өкілдері де құдай үйретті дегенге сенбейді де. Ал, Менделеев әулиеге сонда кім үйреткен, таразысыз, құралсыз өлшейтін сандық ғылымды? Әрине ол түгіл өз аталары да сөйлеп, бата беріп жақсылыққа жетелейді дегенді, шайтанан деп түсінтіндерден, қабырдағылардан безіп, жүректері тас болып, кәпірге айналған, серігі шайтаннан болғандардан жуық арда түсіне қояды деп үміттенбей-ақ, құдайға тапсырыңыз! Абайдай ғұлама да, өткен өмірден, құдайдың сөзін тасқа айналған жүректерге жеткізе алмай: «Ел билеген тауға да, жартасқа да барып айқайлап, өз дауысын өзі естіп!» Сондықтан жамағат, біздің айқайымыз да, амалымызда тек намазымыз арқылы құдайға жеткіз деп жалбарынып, және мұндай зұлымдықтардың ақырын бер деп, сұрау ғана қолымыздан келеді. Ал, тілегіміз жетсе, құдайдың нұры ондай тас жүректеге назарын салса, быт-шыт қылып, құмға айналдырып, көнбегендерін жүректерінен ұстап, ажал үкімін беретін мезгілде туып, көп ұзамай бұл хикметке халықтың көзі жете бастайтыны да хақ. Тек осындай өзінің уәзірлерінің білімділіктеріне риясыз сенген, ел басымызда қосақ арасында кетіп қалып, түркімен басшы сияқты сынаққа түспесін деп тілейік! Және де Раббымыздан ата-жолына келген, осындай білімдерді европа жұртына, қазақтағы ел билігімен, дін ғалымдармен қудаланған, әлемнің іздеген ақиқаттын жариялап, әлем жұрты алдында бабалар аманатын ашық жариялайтын да күн туар! Сабыр түбі сары алтын, сарғайған жетер мұратқа! Қазақтың да, бұхара халқының мұңы да, әйтеуір жетер жаратушы иемізге. Сондықтан жабылып, жалбарынып; «Иә жаратқан! Ия Раббымыз! Ей, дертілерге көмеке келуші! Осындай қауымыздығы тіл білімін жоғалтқан рухани дертілерге шипаңды бере көр! Ей, мұқтаждармен ата-жолдық біздер сияқты, шарасыздардың дұғасын қабыл етуші Раббымыз! Біздер сияқты шарасыз қалған және де бұхара халықтың мұңына, олардың жүректерін жібітіп, ата-баба өсиеттерін тыңдайтын, діл білімін бере көр! Біздің және біртұтас адамдар сапынан болған, аруақтар жағдайында сөзсіз көріп, біліп тұрсың! Йә Раббым! Өзіңе кітаптарыңа, сүйген құлдарыңа жала қойған, қазақтың рухани дұшпандарының арасына бүлік сал, және олармен ашық күресуге біздерге жәрдем бер! Ей, жоқтан бар, барды жоқ қылушы Раббымыз! Өзіңнен келген хикмет белгілерге, аруақтан келген бата-уақиға иман келтірмей, ашық қарсы болған пенделеріңе, енді кеш болып, аруақтар арқылы келетін иманын, хикмет білім тілін бермесеңде, біздердің азған ел билеуші, ғалым қауымдарымызға, Абай-Шәкірімдей дайын кітабымыз, діл білімізді түсінетін,қателіктерін көретін, жас баланың ақылындай болса да ақыл мен ұят, ар қуатын нәсіп ете көр!» «

Достарыңызбен бөлісу:
1   2   3   4   5




©engime.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет