17
етпетінен жату, отыру; қолдарын кеуденің алдына, қапталға қарай созу сынды т.б.
жаттығулар қолданылады. Әр жаттығудан кейін балаларға бойды босатып, міндетті түрде
демалыс беріп, үзіліс жасау қажеттігін естен шығармаған жөн.
4-5 жастағы балаларға арналған жаттығулардың мазмұны күрделіленеді: әдетте, олар
төрт бөлімнен тұрады («Мотор» – қолды қапталға қарай созу, қолды бүгіп кеуде тұсына
қойып қапталға, төмен қарай айналдыру). Кейбірі екі бөлімнен тұрады. Бірақ айқын баяу
ырғақпен орындалады («Отыру – тұру»).
Қозғалыс үйлесімділігі балаларды бөлімдерге бөліп, сапқа тұрғызғанда, түрлі
бағыттарға қарай өзгеріп, күрделіленіп отырады (денесін қапталға қарай бұрғанда шеңбер
ұстаған қолдарын алға қарай созады). Бірақ негізінен бір уақытта, бір бағытқа бағытталған
жаттығулар іріктеп алынады. Арасында оларды кезектестіруге де болады. Ырғақ
бұрынғыға қарағанда сан алуан әрі нақтырақ бола түседі.
Балалар қозғалыс ырғағын жақсы түсінеді. Бірақ орындаған кезде аздап қиналады және
кейде кешігіп жатады.
Имитациялық, образдық жаттығулармен қатар біртіндеп аналитикалық жаттығуларды
енгіземіз. Кіші топтағы сияқты имитациялық және образдық жаттығуларды бір сюжетпен
біріктіруге болады: балалар жаттығуларды үлкен қызығушылықпен орындайды, түрлі
образдарға еліктейді. Мұндай жаттығуларды іріктеуге қойылатын талаптар да күшейіп
отырады. Себебі, белгілі бір образға сәйкес келетін қозғалыстар көбірек жүктемемен
жасалуы тиіс және құрылымдық жағынан бұрынғыға қарағанда күрделілеу болуы шарт.
Аналитикалық сипаттағы алғашқы жаттығулар, әдетте, құралдармен орындалады.
Оның әр бөлігі айқын, нақты. Мысалы, таяқшаны алдыңа қойып көтеріп, тізеге тигізу;
бірақ, бұл жаттығуда таяқшаны қаншалықты биікке көтеру қажеттігі, аяқты көтерген
кезде арқаның, бас пен табанның қандай қалыпта болуы керектігі көрсетілмейді. яғни,
балаларды қозғалатын дене мүшелерін көре білуге үйрететін жалпылама схемадағы
жаттығулар іріктеп алынады.
Балалардың белсенділік танытуына, қимылдарды мейлінше шынайы жасауына көңіл
бөлген жөн. Сондықтан педагог мынадай міндеттерге көңіл бөлгені абзал:
1. Балаларды жаттығуларды көрсету үдерісіне оларды өз бетінше орындау тәсілі
ретінде қарауға үйрету.
2. Жаттығулардың негізгі элементтерін (ірі бұлшық ет топтарының жұмысына
қатысты жаттығулар) дұрыс әрі үлкен қысыммен орындауға үйрету. Жекелеген дене
мүшелерінің қалпын дұрыс ұстау. Мысалы, еңкейгенде тізені бүкпеу, отырып тұрған кезде
арқаны тік ұстау, қолды созған кезде шынтағын бүкпей түзу ұстау сынды талаптар қоя
білуі керек.
3.
Жаттығуды нақты, дұрыс орындау үшін түрлі бастапқы қалыпты қабылдау қажет.
4. Көрнекі бағдарлардың көмегімен, ешбір бағдарсыз және педагогтің нұсқауы
бойынша дененің жекелеген бөліктерінің бағытын сақтау.
5.
Жаттығуларды белгі, нұсқау бойынша бастау және аяқтау; берілген ырғақты сақтау.
6. Таныс жаттығуларды педагогтің нұсқауы бойынша өз бетінше орындау.
Педагог балаларды ортақ ырғақпен бір уақытта қимылдауға біртіндеп үйретеді.
Сонымен қатар олардан жаттығуларды орындаған кезде корпусты дұрыс қалыпта ұстауды
талап етуден шаршамауы тиіс.
Жаттығу кезінде қай кезде тыныс алып, қай кезде демін шығарған ыңғайлы екенін
балаларға көрсетіп, есіне салу қажет. Олардың жүгірген және секірген кезде демін іште
ұстап тұруын қадағалаған жөн.
Жүгіру мен секіру бала организміне функционалдық және эмоционалдық жүктемені
көбірек түсіреді, жаттығулардың жағымды ықпалын арттырады.
Жалпы дамытатын жаттығулардың белгілі бір кешені екі сабақ бойы қайталанады. Егер
кешендегі жекелеген жаттығулар өте қарапайым болып, күткендей нәтиже бермесе және
балалар үшін қызықсыз болса немесе ішін пыстырса, педагог оларды соған ұқсас