Сұңғыла (Жамб.,Мер.) көп білетін адам [Диалектологиялық сөздік, 596-б].
Сонда сейіттер оған өздері естіген қолайсыз лақапты ашып айтпай, әлгі нысананың жоруы қып тұспалдап жеткізеді (Кекілбаев Ә. Ханша-Дария хикаясы. Алматы: Атамұра, 2003. – 153 б).
Лақап (Гур.,Маңғ.) мақал-мәтел [Диалектологиялық сөздік, 492-б].
Кең қойнауды шырқ айнала қоршаған таға таудың баурайының бәрі бұйра-бұйра ну жыныс, үлпілдек ақ жолақ, ақшыл жолақ, сарғыш жолақ, қызғыл жолақ, жасыл жолақ – теңбіл-теңбіл. (Кекілбаев Ә. Ханша-Дария хикаясы. Алматы: Атамұра, 2003. – 154 б).
Жолақ (ҚХР) соқпақ [Диалектологиялық сөздік, 291-б].
Бұның оң жағында сыртын тай жарғақпен қаптаған қалын құранды қарсы алдындағы күміс тағанның үстіне қойып таспиық тартып отырған ақ сұр хазірет әңгімеге араласты (Кекілбаев Ә. Ханша-Дария хикаясы. Алматы: Атамұра, 2003. – 155 б).
