«Ежелгі дәуір әдебиеті» «Алып Ер Тұңға» дастаны

жақсы жер болмас», – депті.
Жетісуды көргенде:
«Мынау Жетісудың ағашының әр бұтағы жеміс екен, шаруаға жақсы
қоныс», – депті.
Осы күнгі Мерке жеріндегі Аспараны көргенде:
«Ей, Аспара, көршіңмен тату бол, шөбіңе
суың жетер!» – деп жүріп кетіпті.
Баянауыл тауын көргенде: 
«Баянға жаймай, қой семірмес», – деп қазіргі Баянауылды өзіне
жайлау етіпті. Әулие атаның батысындағы Жуалы жерін көргенде: «Жерің семіз, шөбің шүй-
гін, қарың мол, топырағың май екен, қадіріңді егін салған ел білер», – депті.
Қарсақбай аймағын көргенде (Жезқазған жері): 
«Айналаң жапан түз екен, тауыңның асты
жез екен. Жұртың ашықпас!», – деп жүріп кетіпті.
Асанқайғы 
«шұрайлы қоныс, нұрлы өлке – Жерұйықты таба алмапты»
дейді. Ол туған
жерін аттап кетпейді. Жиделібайсынды бөтен елден емес, қазақ топырағынан іздейді.
«
Түсінік: 
Елінің қамын ойлаған Асанқайғының жерұйықты іздеуі ситпат алады.

«ЕҢЛІК-КЕБЕК» ШӘКӘРІМ ҚҰДАЙБЕРДІҰЛЫ
«
Тақырыбы: 
Еңлік пен Кебектің ғашықтық тағдыры.
«
Идеясы: 
Жер дауы, жесір дауы арқылы сол кезеңнің шынайы бейнесін ашу.
«
Жанры: 
Поэма
«
Композициялық талдау:
Басталуы: 
Ақтабан шұбырынды, Абылай хан кезеңі.
Байланысуы:
Тобықтыдан шыққан Кебек батыр. Нысан абыздың болжауы.
Дамуы:
Кебектің аңға шығып, адасуы. Еңлікпен кездесуі.

жүктеу/скачать 3,69 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: