Әлдихан Қалдыбаев
Ерлан. Сәлеметсің бе, Зәуре? Зәуре
жүктеу/скачать 0,75 Mb.
|
| Ерлан. Сәлеметсің бе, Зәуре?
Зәуре (солқ етіп өксіп). Барыңызшы! Қандай адамсыз сіз өзі? Ерлан (Зәуренің сөзін бөліп). Қандай адаммын, алқашпын, ішкішпін, айналайын! Зәуре. Онда жүрмейсіз бе өз бетіңізше ішетініңізді ішіп?! Біресе әкеңізді, біресе шешеңізді жұмсап, мазамды алып біттіңіз ғой, тегі! Ерлан (масаң күйінен сергіп). Зәуре айналайын, сен ренжіме маған! (Балқия мен Тәттігүлге қарап). Мыналар екен ғой сенің мазаңды алып жүрген. Сіздер, шешелер, біліп қойыңыздар, алқаштың әйелі болмайды. (Төс қалтасынан аузы ашылған бір шөлмек арақты суырып алады). Алқаштың махаббаты, сүйіктісі, міне, мынау. Біз мұны күндіз төс қалтамызға салып жүреміз, түнде құшақтап жатамыз. Сіздер құр босқа Зәуренің басын қатырмаңыздар. Зәуре, менің саған қылдай да қиянатым жоқ. Бара ғой, жігітің күтіп қалады. Көріп қалдым, далада жүр. Бақытты болыңдар! Зәуре. Рахмет, аға! Сау бол, мама! Зәуре кетеді. Балқия (баласына дүрсе қоя береді). Әй, оңбаған, біздің Зәурені саған қосамыз деп қара терге түсіп жүргеніміз не, сенің мынауың не? Ерлан. Мен айттым емес пе, босқа арам тер болмаңдар. Мен әзірше әйел алмаймын, алатын кезде ешкімнен сұрамаймын. Өнбейтін істі қойып, үйге жүріңіз, әйтпесе, кілтті беріңіз. Балқия (кілтті беріп). Мә, бар-бар, арағыңды құшақта да жат. Ерлан кілтті алып кетеді. жүктеу/скачать 0,75 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|