Әлдихан Қалдыбаев
Сәлім (даусы қатты шығып). Тоқтат сөзді! Сәлима
жүктеу/скачать 0,75 Mb.
|
| Сәлім (даусы қатты шығып). Тоқтат сөзді!
Сәлима (шошып). Сәлім, ойбай, қатты сөйлеме бұған. Бұл – бұзық. Қайрат (сұрланып). Дұрыс айтады, бұзықпын. Қолбасшы, біліп қой, мен сенің салаға солдатың емеспін. Сәлім. Солдаттан садаға кет! Сен әбден басынған екенсің Сәлиманы, оныңа жол жоқ енді. Адам анасын қорлаушы ма еді?! Сәлима. Бұдан да зорын айтады бұл. Қайрат. Мен шындықты айтып тұрмын. Сәлім. Адамның ар-намысына тиетін шындықты сонша екіленіп айтудың қажеті қанша? Қайрат. Шындық – бәрінен де қымбат. Сәлім. Шындық осы екен деп көку – азу. Сәлима. Сәлім-ау, қор қылмай-ақ қой сөзіңді. Бұл маған аузына келгенін айтып, ойына оралғанын істеп үйренген. Қайрат. Иә, сөйтемін. Сен соған лайықсың. Сәлім. Жетеді! Сен бала еркінси берме! Біліп қой, бұдан былай мұндай нөмірің өтпейді. Қайрат. Өтеді! Сәлім. Жоқ, өтпейді! Қайрат (Сәлимаға). Айтшы, мына шалға не жоқ, неменеге түседі араға! Мүмкін, сен бұл ғашығыңа тиіп алған шығарсың. (Сәлімге). Полковник жолдас, сен мына кемпірді алуға тиіссің. Басында бұзған өзің, ал да түзе. Осы қазірден бастап қол ұстасыңдар да кетіңдер екеуің, үйді босатыңдар. Сәлима (ашуға булығып, жылап жібереді). Не дейді мына жүгермек? Қайрат. Не деймін? Соны да білмейсің бе? Таңданба, мұндай сөздің талайын естігенсің. Атқамінер, әуей болғанша әйел болу керек еді. Сонда өз балаң болатын еді. Ол саған мұндай ауыр сөз айтпас еді. Сәлім. Әй, жетесіз, сен қоясың ба, жоқ, қоймайсың ба мына жосықсыздығыңды? жүктеу/скачать 0,75 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|