Әлімхан Жүнісбек 12 мамыр 1938 — 17 тамыз 2021 Ғалым, филология ғылымының докторы , профессоры, ҚазМУ-дың филология факультетін бітірген. 1964 – 67 жылдары А.А. Жданов атындағы Ленинград университетінің фонетика лабораториясында дайындықтан өткен. 1964 жылдан Қазақстан Ғылым Академиясының Ахмет Байтұрсынұлы атындағы тіл білімі институтында кіші ғылыми қызметкер, аға ғылыми қызметкер, бөлім меңгерушісі, бас ғылыми қызметкер болып жұмыс істеген.
Орындаған:Шаяхметова Жанерке
«Әлімхан аға – бүгінгі Ахмет Байтұрсынұлымыз»
Әлімхан Жүнісбек 12 мамыр 1938 — 17 тамыз 2021 Ғалым, филология ғылымының докторы , профессоры, ҚазМУ-дың филология факультетін бітірген. 1964 – 67 жылдары А.А. Жданов атындағы Ленинград университетінің фонетика лабораториясында дайындықтан өткен. 1964 жылдан Қазақстан Ғылым Академиясының Ахмет Байтұрсынұлы атындағы тіл білімі институтында кіші ғылыми қызметкер, аға ғылыми қызметкер, бөлім меңгерушісі, бас ғылыми қызметкер болып жұмыс істеген.
Әлімхан Жүнісбек Оңтүстік Қазақстан облысы, Шәуілдір ауданы (қазіргі Отырар ауданы), Қарғалы аулында туған.
Түркістандағы Қожа Ахмет Ясауи атындағы Халықаралық қазақ-түрік университетінде қазақ тілі кафедрасының профессоры қызметін атқарды
«Қазақ тіліндегі дауысты дыбыстар» деген тақырыпта кандитатура (1969), ал «Түрік тілдеріндегі сөз просодиясы және қазақ тіліндегі сингармонизм» деген тақырыпта докторлық диссертация (1987) қорғады
Қазақ тіліндегі «Үндесім заңы», «Байтұрсынов қисыны» («Эффект Байтурсынова») атты теориялық қағидалар ұсынған, солардың нәтижесінде сингармонизм фонологиясынан туындайтын жаңа түркі жазуының емлесі мен графикасын (әліпбиін) ұсынды
Әлімхан Жүнісбек Оңтүстік Қазақстан облысы, Шәуілдір ауданы (қазіргі Отырар ауданы), Қарғалы аулында туған.
Түркістандағы Қожа Ахмет Ясауи атындағы Халықаралық қазақ-түрік университетінде қазақ тілі кафедрасының профессоры қызметін атқарды
«Қазақ тіліндегі дауысты дыбыстар» деген тақырыпта кандитатура (1969), ал «Түрік тілдеріндегі сөз просодиясы және қазақ тіліндегі сингармонизм» деген тақырыпта докторлық диссертация (1987) қорғады
Қазақ тіліндегі «Үндесім заңы», «Байтұрсынов қисыны» («Эффект Байтурсынова») атты теориялық қағидалар ұсынған, солардың нәтижесінде сингармонизм фонологиясынан туындайтын жаңа түркі жазуының емлесі мен графикасын (әліпбиін) ұсынды
