Жұтынудың бұзылуы (дисфагия):
ісікпен, лимфа бездерімен, айыршық және
қалқанша бездермен, көкірек және плевра қуысында жиналған іріңмен немесе
сұйықтықтармен өнеш басылып қалған жағдайда аурудың тамақты жұтуы қиындап, өңеш
бойы ауырып, регургитация пайда болады.
Кекіру
– қарындағы жиналған ауаның кері шығуы – құрғак кекіру, ал ауаның
тамақпен аралас шығуы – тамақ аралас кекіруі деп аталады.
Емшектегі сәбилердің емшек емген кезіндегі жұтылған ауаны қайта шығару немесе
кекіруі
аэрофагия
деп аталады.
Шіріген иісті кекіру қарын қалтқысының тарылуында, гастритте кездеседі. Асқазан
сөлінің қышқылдығы көбейгенде (асқазан жарасында, гастродуоденитте) кекіріктің өте
қышқылтым дәмі, ал дуоденогастральды рефлюксте өттің ащы дәмі білінеді.
Дуоденогастральды рефлюкс дегеніміз өттің ұлтабардан қарынға кері түсуі.
Қыжылдау, күю-құрсақ басының немесе төс астының қыжылдауы немесе күюі
эзофагитте, өңештің пептикалық жарасында, гастродуоденитте, асқазанның жарасында,
диафрагма жарығында байқалады.
Достарыңызбен бөлісу: |