- Егер сіздің семинарлар өткізу тәжірибеңіз туралы айтатын болсақ: формативті бағалауда қандай тұжырымдамалық нәрселерді түсіну қиын?

- Теориялық сәттер ешқашан «ұсталмайды». Жақсы жағдайда, тыңдаушылар кейінірек ойлана бастауы үшін бір нәрсеге жабыса алады. Бірақ мұғалімдерді жаңа әдісті қолданып көруге болатындығына не сендіреді? Тәжірибе (өзінікі немесе біреудің) сендіреді, оны көрсетуге болады: қарау - міне мұғалім, міне оның сыныптағы жұмысының суреті, міне балаларының суреті, міне мұғалімнің рефлексиясының сипаттамасы. Және бұл рефлексивті мәтінде жаңа құралды қолдану тәжірибесінің сипаттамасы бар - тестілерді өздігінен құру әдістемесі: екінші сыныпта балалар бір-біріне тест сұрақтарын ойлап тапты, содан кейін тексеру тесті құрылды. Басқа нәрселермен қатар, бұл мәтін келесі фактіні атап өтеді. Жұмыс соңында балалар: «Біз мұғалімдердің бізге көмектескісі келетінін және біз туралы көп қамқор болатынын сездік» деді. Курстың тыңдаушылары осы практикамен танысқанда, олардың қызығушылығын тудыратын сұрақтар туындайды: «Неге, оған дейін мұғалім балаларға қамқорлық жасамады? Әрине, ол қамқор болды, бірақ жаңа педагогикалық құрал пайда болды, кенеттен бұл бәріне түсінікті болды. Неге бұлай? Мүмкін, осы аспаптың дамуымен бірге олардың қарым-қатынасында бір нәрсе өзгерген шығар ... »