|
ФРИДРИХ
ДАНИЭЛЬ
ЭРНС
ШЛЕЙЕРМАХЕР
(1768-1834)
|
|
Шлейермахер – мәтінді түсіну граматикалық және психологиялқ сыңайлы герменевтикалық 2 әдіс арқылы жүзеге асады. Оқырман тілдің логикасы мен автордың жанын ұғынғанда, мәтін толық түсініледі. Герменевтикада автор мен оқырманның жан туыстығы, жақындығы мағыналы болады.
|
ВИЛЬГЕЛЬМ
ДИЛЬТЕЙ
(1833-1911)
|
|
Дильтей «Жан тұралы ғылымға кіріспе» деген еңбегінде жаратылыстану ғылымдарына жан тұралы ғылымды қарсы қойды. Мәтін адам жанының бейнесі, оны түсіну үшін автор өмір сүрген кезеңмен, сол кезеңдегі басқа авторлардың еңбектері мен жұмыстарын игеру қажет. Сонда ғана, автордың айтпақ болған ойын толық түсінуге болады.
|
МАРТИН ХАЙДЕГГЕР
(1889-1976)
|
|
Хайдеггер - адам болмысы герменевтикалық сипатқа негізделген. Ол герменевтика мен экзистенциализм мәселелерін үйлестіре қарастырады. Оның пікірінше, адам болмысы ойлаумен емес, дүниеде болуымен анықталынады. Адам алдымен өзін бар екенін сезініп, кейін түсінеді. Ал, түсіну – адамның дүниедегі өз болмысын түсінуі.
|
ГАНС ГЕОРГ ГАДАМЕР
(1900-2002)
|
|
Гадамер философияны таным позициясынан түсіну позициясына ауысуға шақырады. Адам өмір бойы тәжірибе жинақтайды, әлемдік тәжірибеге өз үлесін қосады. «Әлемдік тәжірибені» өткен ұрпақтан келешекке берудің басты жолы-кітап, ондағы мәтіндер, «тіл». Демек, мәтін тілін талдау -ұрпақтар сабақтастығы болып табылады.
|