392
Қазаңстан ономастикасының тарихи-әлеуметтік мәселелері
өскен
қазақ,
қы рғыз,
ноғай
сияқты
көшпелі
халы қтарды ң ой-санасы нда қалыптасқан үлттық
ерекш елігінде анық керініс берді.
Біздің, яғни түрік халықтарының, халықтық ой-
санасында екінші рет
болып өткен маригиналдық
санаға өтіп, мәңгүртік қалыпқа түсуі XVII ғасыр мен
XX ғасыр аралығында Ресей империясының ота-
рына айналған кезімізде қалыптасты. Жалпы тари-
хымызды, оның күрделі әрі өзіндік ерекшелігі басым
ономастикалық мәселелерін сөз еткенде халықтың
ой-санасынан
орын алған, екі рет түбірлі өзгеріске
түсіп, маригиналдық санаға үрынған ерекшелікке
айрықша назар аударуға міндеттіміз. Өйткені осы
ерекшелікті еске алмай, оның саяи-әлеуметтік тамы-
рын терең танып білмей
тарихи шындыққа жетуіміз
екіталай болмақ.
Бүгінде, тәуелсіздік заманда, бұл мәселенің сая
си жағы дұрыс шешімін тауып отыр. Бірақ ономас-
тикалық мәселенің бүгінде тарихи-әлеуметтік жағы,
оның кейбір ерекшелігі әлі де қолбайлап келе жат-
қанын
ашық айтып, дұрыс та ұрымтал шешімін
табуымыз керек.
Біріншіден, біз бүгіннің өзінде отаршылдық, тота
литарлық аталымдардан (Павлодар, Петропавл,
Ленин, Дзержинский т.б.) арыла алмай келеміз.
Мұның басты себебі бізде түбірлі деколонизациялық
саясаттың жүргізілмеуінде жатыр деп білеміз.
Екінш іден,
біздің
оном астикалы қ
саясаты-
мыз бен оны жүзеге асыру жөніндегі заң-ережеміз
қабылданды. Бізде жақсы
заң-ережелер қабылданса
да, олардың жүзеге асуы екіталай болып келе
жатқаны және осы саладағы халықтық дәстүрден