кө ңі лің ді жай ып сал ма . Өз қа дір-қа сие тін біл мейт ін кі сі-
лер ден жақ сы лық күт пе. Күн шық қан ша ұйық тап жа тып
ал ма. Орын сыз кү ле бер ме. Жа сы үл кен,
ег де кі сі лер дің ал ды на тү сіп жүр ме . Сөй ле сіп отыр ған дар дың сө зі не
ор та жол дан ки лі гіп , сө зін бөл ме. Қо нақ тың ал дын да
бі реуге кі жі ніп , ре ні шің ді айт па. Ба сың ды сал бы ра тып отыр ма.
«Қа бус на ма дан» 2. Мә тін ді оқып, та қы рып қой ың дар. Құрылымы мен рәсімделуі
бо йын ша алғашқы мәтіннен айырмашылығын анықтаңдар.
Әкем қыз ме ті нен кейін үй ша ру асы мен айна лы са тын, ол
кез де мен 7–8 жас та ғы ба ла мын. Ша мам кел ген ше әке ме қол-
ға быс жа сай мын. Бір де әкем үйді қор ша ған шар бақ ты жөн деп
жа тып, бай қа май сауса ғын бал ға мен ұрып ал ды. Сон да сауса-
ғы нан қан ағып жат са да, ал ған соқ қы ны еле мей, жұ мы сын
әрі қа рай жал ғас ты ра бер ді.
Мен әкем нің шы дам ды лы ғы на сүй сі ніп, ри за бол дым.
Есейе ке ле: «Әке, бал ға мен сауса ғың ды со ғып ал ған кез де
сауса ғың ауыр ма ды ма?», – деп сұ ра ға ным да, әкем: «Не ге
