Туған жердің батырларына мың тағызым!
Ырғыз ауданы, №1 қазақ ЖББОМ
Орда Ақжүніс
8 «Б» класс білім алушысы
Жетекшісі: Жолаева Әсемгүл Саматқызы
Көктем.... Табиғатта бәрі оянады, өледі. Көктемде біз 1941 жылғы соғыс туралы еске аламыз. Ол тыныш келді, күз қалай келеді, ал қатты, теңізді қалай қорқытады.
Жеңіс! Бұл туралы бәрі армандады. Жеңіс келді. Бірақ Ұлы жеңіс емес, жеңімпаздардың лавр гүлтешесінде, қайғылы, себебі өте жоғары баға алды.
Биылғы жылы біздің еліміз фашистік Германияны жеңудің жетпіс бес жылдығына тап өтетін болады. Сол қорқынышты соғыстан көп жыл өтті. Жыл сайын біздің Отанымыздың бостандығы мен қорқынышты соғыс жылдарының куәгері болған ардагерлер азайып бара жатыр.
Біз, бақытымызға орай, соғыс туралы фильмдерден, кітаптардан, ардагерлердің естеліктерінен, мұражайларға баруды ғана білеміз. Соғысты басынан кешкен ардагерлеріміздің саны сирек жоқ болуға айналды.
Біздің ардагерлер-ғажайып ұрпақ. Олар жер жанған кезде де, тас тарсынған кезде де, темір балқыған кезде де өліп, қатыгез ұрыстарда жеңіске жетті. Және де қандай да болмасын, олар біреудің ауыруын сезу, аяушылық, адам болу және кез-келген адам болу, адам болу қабілетін сақтап қалды. Олар біз үшін ерлік пен төзімділік, төзімділік пен өзара көмек, табандылық пен оптимизмнің үлгісі болып табылады. Ардагерлер нағыз достық пен серіктестік қандай болу керектігін көрсетті. Біз тіпті қарт жауынгерлердің біз сияқты болғанын елестету қиын: сүйікті және сүйікті болғымыз келді, күлді, қуанды, бақытты болашаққа сенді.
Өкінішті, біз жиі еске аламыз ардагерлер жеңіс Күні қарсаңында. Ал олар өте аз қалды және олардың барлығы өте кәрі, біздің қолдауымызды қажет етеді, тек физикалық ғана емес, сонымен қатар жан-жақты. Олар Ұлы Отан соғысы кезінде соғысқан және қаза тапқан құндылықтарға күмән келтірген қазіргі уақытта өмір сүру өте қиын.
Менің ойымша, адамдар жаңа соғыстарға жол бермеу үшін осы қорқынышты соғысты есте сақтап, әлі күнге дейін өмір сүретін аздаған ардагерлердің қамқорлығымен қоршауы керек.
Бүгін, біз гүлденген және тұрақты мемлекетте өмір сүріп жатқанымызда, бізде барлығы бар: оқу, білім алу үшін жағдай. Осының бәрі жетпіс бір жыл бұрын бізге бейбітшілік сыйлаған ардагерлеріміздің еңбегі. Бұл патриоттық сезім, күшті рух…
Жеңіске біздің Қазақстан да зор үлес қосты. Көптеген қазақстандық қыздар мен жастарға Кеңес Одағының Батыры атағы берілді. Олардың бірі Сұлтан Біржанұлы Баймағамбетов. Оның есімі алтын әріптермен Ленинградтың айбынды қорғаушыларының тізіміне енгізілген. Олжас ағаның өшпес ерлігі, жауып өзінің денесімен амбразуру вражеского дзота, повторив батыл ерлігі А. Матросов. Ал қазақ халқының екі даңқты қызы Ұлы Отан соғысы тарихына алтын жылнамамен енді. Жерлесіміз Әлия Молдағұлова қайтыс болғаннан кейін Кеңес Одағының Батыры атағын алған алғашқы әйел - қазақ қызы болды. Ол өз батальонын фашистермен шабуыл жасады. Тіпті өлімге ұшырап, Әлия оны жаралаған офицердің автоматынан қаза тапты. Бұл сарбаз қызмен жойылған соңғы гитлерші болды. Мәншүк Мәметова-қазақ халқының әйгілі қызы. Ол өзінің батыл ерлігін жасаған кезде жиырма бір болды. Ол бір ғана қалды, жау болды, бірақ үш пулеметпен қалып, үш сағат Маншук жаудың жай шабуылын тежеді. Жару толқыны пулемет аударылып, қан Мәншүк бетіне құйылды. Ол қайтыс болды, бірақ Маншук өз өмірін берген Невель қаласының тұрғындары жасқазақ батыры туралы естелікті құрметтейді. Осының бәрін өз халқының нағыз ұлдары мен қыздары, батырлар жасай алды.
Ертең мен оянамын, мен де күн тұтамын. Мен оның келесі күні де, бір айдан кейін де, бір жылдан кейін де жарқырайтынына сенімдімін. Және дәл осы "ертең" біз үшін, сол жігіттер, қыздар жетпіс бір жыл бұрын ұрысқа барған болатынбыз. Олар өз өмірін бізге, балаларға арнады, өйткені өз елінің болашағы үшін шайқасты.
Менің ойымша, біздің жауынгерлеріміз өз Отанына деген үлкен махаббаттың арқасында жеңіске жетті. Ал Отанға деген махаббат сезімі-бұл ең күшті сезімдердің бірі, онсыз адам кедей, өз тамырын сезбейді. Олар өз үйлерін, отбасыларын, өз аналарын, әйелдерін және балаларын жаумен қорқытудан қорғады, сондықтан олар үшін артқа, шегінуге жол болмады. Барлық халықтар басқыншыларға қарсы бауырлас күресте топтасты. Бұл бірлік жауды жеңуге көмектесті.
Менің ойымша, адамдар жаңа соғыстарға жол бермеу үшін осы қорқынышты соғысты есте сақтап, әлі күнге дейін өмір сүретін аздаған ардагерлердің қамқорлығымен қоршауы керек.
Мен барлық ардагерлерге алғыс айтқым келеді, олар біздің өмірімізді құтқарғаны үшін. Бейбіт күнді сыйлағаны үшін.
Қысқа айтқанда, ашық аспан, күн сәулесі астында, достық пен келісімде өмір сүріп келеміз.
Сіздерге тағзым етеміз, құрметті туған жер батырлары!
Достарыңызбен бөлісу: |