46
Кейбір заманауи газеттер өзге бәсекелестерінен озып, мейлінше
көп оқырмандардың назарын өздеріне аудару үшін тақырыпат
кешенінің бірінші сатысынан-ақ ерекшеленуге тырысады. Бүгінгі
таңда қазақстандық мерзімді басылым
беттерінен де қарапайым әрі
бұрыннан қалыптасқан айдарлардан жаңа, «жарқын» айдарларға көшу
үдерісін байқауымызға болады. Айталық, «Ана тілі» газеті бетінің
төменгі бұрышында «Бет қатталып жатқанда» деген атаудың астында
бір топ мақала жария етіледі. Мақала дегеннен гөрі оларды кішігірім
ақпараттар мен хабарлар деген жөн. Мұнда газет редакциясы, әдетте,
еліміздегі не әлемдегі айтарлықтай маңызды болмаса да, қызықты я
көңіл аударуға лайық жаңалықтарды, ескертпе хабарларды бірінен соң
бірін тізіп жазады. Олар көбіне еш суретсіз һәм қандай болмасын
графикалық не қаріптік ерекшелендірусіз басылып шығады. Десе де,
осы беттегі бір топ мақалалардың
мазмұнымен танысып, ой елегінен
өткізіп, ендігі келесі бетке көшуге, яғни тағы бір ақпарат
«жиынтығын» қабылдауға әзірленіп жатқан реципиент үшін мұндай
аралық әрі ақпараттық тұрғыда қабылдауға «жеңіл» мәліметтермен
танысу кішігірім «сергіту сәті» іспеттес болады. Адресаттың оны
оқымай-ақ, әрі қарай парақтай жөнелуіне болады не болмаса осындай
«бет қатталып жатқан» сәтте тағы біраз болсын ақпаратқа кенелу
мүмкіндігі бар. Кейбір баспасөз беттерінен арнайы салалық не қандай
болмасын іс-шараға байланысты туындаған
айдарларды да байқауға
болады. Мысалы: «Жеңіс – 70» (Айқын), «Сандықта сақталған сурет»
(Ана тілі), «Сүзеген сөз» (Жас Алаш) және т.б. Осылайша, айдар
реципиенттің газетті қолына алған сәтінен-ақ өзіне қажетті де
қызықты көрінетін ақпаратты табудағы алғашқы жол нұсқаушы белгі
қызметін атқарады.
Тақырыпат кешеніндегі келесі саты –
мақала атауы
. Бұл
құрылымның публицистикада алар орны да, атқаратын қызметі де
орасан зор.
Тақырыпатқа
жүктелетін
міндеттерді
Р.E. Гарст
және
T.M. Бернштейн өте қызықты әрі дөп басып суреттейді. Ғалымдардың
ойынша, публицистикалық мақала атауы тіс емханасындағы тіс
пастасының болмаса қонақүйдегі сабынның сынама үлгісі
іспеттес
роль атқарады. Бұл үлкен бүтіннің кішкентай бөлшегі әлеуетті
тұтынушыға өнім жайлы сенімді де толық ақпаратты жылдам әрі
жеңіл түрде жеткізуге және мұны тартымды істей отыра, оның өнімге
үйір болу, қызығушылық сезімдерін тудыруға арналған. Газет
тақырыпатының мақсаты да сондай: анық әрі толық ақпаратты
жылдам және тартымды жеткізе білу [20, 103].
47
Публицистика дамуының алғашқы сатыларында тілшілердің өз
мақалаларына берген атаулары редакторлар тарапынан қатты сыналып,
нақты талаптарға жауап берілу мәселесіне ерекше назар аударылатын.
Сондағы басты қағидалардың қатарына мақала атауының ықшам
болуы әрі ондағы мәтін жайлы мейлінше
нақты мәлімет бере білу
қабілеті кіретін. Бұл мәселе туралы Е.А. Реферовская былай дейді:
«Газет тақырыпаттары өзіндік грамматика-стилистикалық ерекшелікке
ие. Бұл олардың тілдік құралдарды үнемдеуде зор мүмкіндігі бар
функционалдық сипатымен байланысты. Барынша аз тілдік құралдар
арқылы мейлінше көп ақпаратты жеткізу баспасөз тіліне, әсіресе
ондағы мақала тақырыпаттарына тән жалпы үрдіс болып табылады»
[130, 48].
Мұндай үрдіс ұзақ уақыт бойы публицистиканың «алтын
қағидасы» болып саналып келсе де, заман талабына сай журналистер
аталмыш ереженің олар үшін тиімсіз екендігін аңғарды: ықшам әрі
ақпараттық тұрғыда салмақты
тақырыпатта екі ойлылық, астыртын
мағына, мәнмәтін сынды оқырмандар назарын өзіне тартып,
қызығушылығын оята білетін құбылыстарды үйлестіре білу қиынға
соғатын. Осыған орай тілшілер өз мақалаларына атау беру барысында
ақырындап ортақ ережеден ауытқи бастады. Нәтижесінде газет
беттерінде көлемді не бірнеше компонентті мақала атауларының,
тақырыпат құрамында бұрын-соңды қолданылмаған жаңа тілдік
құралдардың кездесуі жиілей бастады.
Бұл жайлы С.В. Ляпунның еңбегінде мынадай топшылауды көре
аламыз: «Заманауи публицистикада мақаланың негізгі тақырыбы
ашық көрсетілетін тақырыпаттар сирек кездеседі, өйткені мұнда тілші
үшін астарлы мән құру мүмкіндігі жоқ.
Есесіне мақала атауы мен
оның мазмұны арасында ассоциативті байланыс түрі анағұрлым жиі
кездеседі. Аталмыш жағдайда автордың түрлі құралдар арқылы
тақырыпатты оқырман көңілін еліктіре алатындай қызықты етіп ұсыну
мүмкіншілігі
зор.
Осылайша,
шытырман
тақарыпат
бүгінде
публицистикада тілшілер тарапынан жоғары сұранысқа ие әрі өнімді
құрал болып саналады» [131, 125].
Мерзімді баспасөздегі бұл үрдіс қазақ публицистикасын да
сыртқары айналып өткен жоқ. Әр жылдары басылып шыққан газеттерді
ашып көретін болсақ, ондағы мақала атауларының құрылымдық тұрғыда
да, мағыналық тұрғыда да түрленіп отырғандығын байқаймыз.