Ғаламдық проблемалар

түтіннің қосылуынан (улы тұман) жолдың көрінуі өте нашарлап қаланы қара күйе
басып қалған. Адамдардың тыныс алуы қиындап, тамақтары ауырып, көздері ашып,
құсқылары келген. Сөйтіп жаңбыр жауғанға дейін 3-4 күннің ішінде 14000 қала
тұрғындарының 6000 тұрғын ауырып, 20 адам қайтыс болған. Сонымен қатар
көптеген құстар, иттер мен мысықтар да өлген. 1952 жылы желтоқсанда Лондон
қаласында улы тұманның әсерінен 3-4 күн ішінде 4000 адам қайтыс болды. Себебі
ауасы лас қалада жел болмай, атмосфералық ауа құрамындағы күкіртті ангидридтің
мөлшері қатты көбейіп кеткен. XX ғасырдың 30-шы жылдарынан бастап Лос-
Анджелес қаласында да жылдың ЖЫЛЫ маусымында, әдетте жазда және ерте
күзде ылғалдылығы 70% құрайтын тұман пайда бола бастады. Бұл тұманды
фотохимиялык, тұман деп атайды. Улы тұман кезінде көріну қабілеттілігі нашарлап, үй
жануарлары (ит, құс) еле бастайды. Адамдардың тыныс алуы қиындап, көздері
жасаурап, тамақ пен мұрынның шырышты қабаттарының тітіркенуіне, өкпе және
басқа да созылмалы аурулардың қозуына алып келеді. Улы тұман өсімдіктерге,
әсіресе бұршақ, қызылша, астық тұқымдастар, жүзім және сәнді өсімдіктерге де
зияны көп. Алдымен жапырақтары ісініп, біраз уақыттан кейін жапырақтың төменгі
жағы ақшылданады және сарғаяды да, өсімдік қурай бастайды.
Жер бетінің 2/3 бөлігін алып жатқан Әлемдік мұхит - суының салмағы 1,4-1021 кг-ды
құрайтын үлкен резервуар. Мұхит суы планетадағы су қорының 97%-ын құрайды.
Сондай-ақ Әлемдік мұхит планета халқының тағам ретінде пайдаланатын барлық
жануарлар белоктарының 1/6 бөлігімен қамтамасыз етеді. Жер бетіндегі тіршілікті
сақтауда негізгі роль мұхитқа, оның ішінде мұхиттың жағалаудағы аймақтарына
жатады. Өйткені планета атмосферасына түсетін оттегінің 70% планктондарда
жүретін фотосинтез процесінің нәтижесі. Әлемдік мұхит биосферадағы тепе-теңдікті
сақтауда үлкен роль атқаратын болғандықтан, оны қорғау халықаралық экологиялық
өзекті мәселелердің бірі.
Әлемдік мұхиттың зиянды және улы заттармен, мұнаймен және мұнай өнімдерімен,
радиоактивті заттармен ластануы үлкен алаңдатушылық тудырып отыр.
Ластанудың масштабын мына мәліметтерден көруге болады: жағалаудағы суларға
жыл сайын 320 млн тонна темір, 6,5 млн тонна, фосфор, 2,3 млн тонна қорғасын
бөлінуде. 1995 жылы тек Қара теңіз бен Азов теңіздерінің өзіне ғана 7,7 млрд/м3 лас
тұрмыстық және өнеркәсіптік ағын сулар төгілген. Әсіресе Персия және Аден
шығанақтарының сулары және Балтық теңізі мен Солтүстік теңіздің сулары да
қатты ластанған. 1945-1947 жылдары кеңес, ағылшын және американдық команда
Әлемдік мұхит проблемалары.

басқармалары қолға түскен және өздерінің улы заттары бар (иприт, фосген) 300 мың
тонна оқ-дәрілері суға батырылды. Суға батыру операциялары асығыс, экологиялық
қауіпсіздік нормалары сақталмай жасалды. Судың әсерінен қазіргі кезде химиялық оқ
- д ә р і л е р д ің корпустары қатты зақымдалды, ал мұның арты жақсылық қа
апармайтыны белгілі.
Мұхитты қатты ластаушылардың бірі мұнай жоне мұнай өнімдері. Әлемдік мұхитқа
жыл сайын орта есеппен 13-14 млн тонна мұнай өнімдері төгілуде. Мұнаймен
ластанудың екі түрлі қаупі бар: біріншіден, су бетінде теңіз фаунасы мен флорасына
қажетті оттегіні жібермейтін пленка түзіледі; екіншіден, мұнайдың өзі жартылай
ыдырауы ұзақ уақытқа созылатын улы зат болып есептеледі. Судың құрамында
мұнайдың мөлшері 10- 15 мг/кг жағдайда планктон мен майда шабақтар қырылып
қалады. Үлкен танкерлердің апатқа ұшырауы кезінде мұнай өнімдерінің суға төгілуін
нағыз экологиялық катастрофа деп айтуға болады.
Әсіресе радиоактивті қалдықтарды (РАҚ) көму кезіндегі радиоактивті ластану өте
қауіпті болып табылады. Алғашында радиоактивті қоқыстардан арылудың жолы
РАҚ-ды мұхиттар мен теңіздерде көму болды. Әдетте бұлар 200 литрлік бөшкелерге
салынып, үстіне бетон құйып теңізге тастайтын белсенділігі төмен қалдықтар болды.
Алғашқы РАҚ-ды АҚШ Калифорния қаласынан 80 км қашықтықта көмді. 1983 жылға
дейін РАҚ-ды ашық теңіздерге көмуді 12 ел жүргізіп келді. Тынық мұхит суына 1949-
1970 жылдары арасында РАҚсалынған 560 261 контейнер көмілген.
Соңғы уақытта Әлемдік мұхитты қорғауға арналған бірнеше құжаттар қабылданды.
1972 жылы Лондонда жоғары және орташа деңгейдегі радиациялар қалдықтарымен
теңіздерді ластауды тоқтату бойынша Конвенцияға қол қойылды. Орташа және
төмен деңгейдегі радиоактивті қалдықтарды көму тек арнайы рұқсатпен
жүргізілетін болды. 70-ші жылдардың басынан бері 10 теңізді бірге игеретін әлемнің
120 мемлекетін біріктіретін БҰҰ-ның «Аймақтық теңіз» экологиялық бағдарламасы
жұмыс жасап келеді. Аймақтық көпжақты: Солтүстік-Шығыс Атлантика теңіз
ортасын қорғау Конвенциясы (Париж, 1992 ж.); Қара теңізді ластану дан қорғау
бойынша Конвенция (Бухарест, 1992 ж.) және бірқатар басқа да келісімдер жасалды.
Ормандардың азаюы.
Жаңбырлы тропикалық ормандар оттегінің басты көзі және оттегі тепе-теңдігін
сақтауда үлкен роль атқарады. Сондықтан тропикалық ормандарды «планетаның
Аймақтық экологиялық проблемалар

жасыл өкпесі» деп те атайды. Соңғы 50 жылда адамның қатысуымен Жер бетіндегі
ормандардың 2/3 бөлігі, ал соңғы 100 жылда Жер бетіндегі орман массивтерінің 40%
жойылған. Жыл сайын дүние жүзінде 15-20 млн гектар (Финляндия аумағындай)
Спопикалы қ ормандар жойылуда. Соңғы 10 жыл ішінде ормандардың жойылу
қарқыны 90%-ға өсіп, жылына 1,8%-ды құрайды. Ең көп шығынға ұшыр ап жатқан
елдердің қатарына Бразилия , Мексика, Үндістан, Тайланд жатады. Егер тропикалық
ормандар осындай қарқынмен жойыла берсе 30-40 жылдан соң Жер бетінде мұндай
ормандар қалмайды. Тропикалық ормандар аумағының азаюы әсерінен
атмосферадағы оттегінің мөлшері XX ғасырдың ортасымен салыстырғанда жыл
сайын 10-12 млрд тоннаға азайып, ал көмір қышқыл газының мөлшері 10-12%-ға
көбеюде, яғни, оттегі тепе- теңдігінің бұзылу қаупі бар.
Ормандардың жойылуының басты себептері: орман алқаптарының ауыл
шаруашылығы дақылдарын өсіру үшін өңделуі, ағаш отындарға сұраныстың артуы,
ормандарды өнеркәсіп қажеттігі үшін қырқу және дамудың үлкен масштабты
жобаларының іске асуы.
Халықтың тропикалық аймақтарға көшуін мысалы, Бразилияда (Амазонияны
колонизациялау жобасын іске асыру үшін) ауыл шаруашылығы үшін жаңа жерлерді
игеру мақсатында кейде үкімет деңгейінде қолдайды. Латын Америкасы мен Кариб
бассейні елдерінде экспортқа шығару үшін мал шаруашылығын дамыту саясаты
тропикалық ормандарға үлкен зиянын тигізді. Дамушы елдердегі кедей халық
санының өсуі энергетикалық кризиспен бірге ормандардың жойылуының тағы бір
себебі болып табылады.
БҰҰ-ның мәліметтері бойынша, Азия, Африка және Латын Америкасы елдеріндегі
ауыл тұрғындарының шамамен 90%, қала халқының 30% негізінен ағаш отындарды
пайдаланады. Коммерциялық орман дайындау жұмыстары әдетте қырқылған ағаш
орнына ағаш егілмей, экологиялық талаптар орындалмай жүргізіледі.
БҰҰ-ның Рио-де Жанейродағы конференциясынан (1992 ж.) соң дамушы елдер орман
ресурстарын сақтау проблемасы бойынша халықаралық келісімге дайын
екендіктерін растады. 1993 жылы Бандунг қаласындағы (Индонезия) кездесуде
әлемнің барлық климаттық аймақтарында орман шаруашылығының дамуын
қамтамасыз ететін бағдарламалар жасау және оны бақылау туралы халықаралық
комитет құру жөнінде ойлар айтылды.
Қазақстан аумағының 3,2% ғана орманды алқап. Мамандардың пікірінше, еліміз орман
қорғау ісі бойынша әлемдік тәжірибеден көп артта қалып қойған. Осы күнге дейін
ұлттық орман саясаты қалыптасқан жоқ . Соңғы кездері ағашты заңсыз кесу

әрекеті белен алды. Әсіресе еліміздің орман қорының 40%-ын құрайтын сексеуілді
отау күшейіп барады. Ал сексеуілдің онсыз да эколоғиясы нашар, ылғалы аз,
топырағы құнарсыз, құмды аймақтарда өсетіні бәрімізғе белгілі. Айта кетерлігі, 1992
жылы орман көшеттерін отырғызу ісі 80,7 мың гектар болса, он жылдан сон 2002
жылы бұл көрсеткіш 8,9 мың гектарға дейін қысқарған.
Су тапшылығын көптеген ғалымдар соңғы кездегі атмосферада көмір қышқыл газы
мөлшерінің көбеюіне байланысты температураның көтерілуімен байланыстырады.
Осыдан бірін-бірі тудыратын проблемалардың тізбегін жасау қиын емес: энергияның
көп бөлінуі (энергетикалық проблемаларды шешу) - парникті эффект — су
тапшылығы — азық-түліктің жетіспеуі (өнімнің болмауы). Соңғы 100 жылда
температура шамамен 0,6°С-қа көтерілді. Әсіресе 1995-1998 жылдары температура
қатты көтерілді. Көмір қышқыл газы, метан және басқа да газдар жылу сәулелерін
сіңіріп парникті эффектіні (жылу эффектін) күшейтуде. Одан да маңызды фактор -
тұрмыстық және өнеркәсіптік мақсатта су шығынының артуы. Осының әсерінен
Үндістан, Қытай, АҚШ-тың кейбір аудандарында жер асты суларының деңгейі
айтарлықтай төмендеді. Кейбір жерлерде суғару жұмыстары үшін жаңбыр суын
емес, тереңде орналасқан қазба суларын пайдалануға мәжбүр.
Қытайдық ұлы өзендерінің бірі Хуанхэ бұрынғыдай Сары теңізге тек ылғалды
жылдары ғана жетеді- АҚШ-тағы ірі Колорадо өзені де Тынық мұхитқа жылдағыдай
құя бермейді. Амудария мен Сырдария өзендері де бұрынғыдай Арал теңізіне жете
бермейді. Судың тапшылығы көптеген аймақтарда экологиялық ахуалды
нашарлатып азық-түлік тапшылығына алып келуде.
Шөлейттену
Экожүйедегі тепе-теңдіктің бұзылуына және белгілі бір территориядағы органикалық
тіршіліктің барлық формаларының деградацияға ұшырауына алып келетін табиғи
және антропогендік процестердің жиынтығы, яғни, адамның қатысуынсыз табиғи
экожүйенің орнына қайта келмейтіндей өсімдіктер жамылғысын жоғалтуы
шөлейттену деп аталады. Шөлейттену негізінен ылғалы тапшы аудандарда табиғи
және көбіне антропогендік факторлардың әсерінен (орман ағаштарын Қырқу,
жайылымдарды үздіксіз пайдалану, суғару жұмыстары кезінде су ресурстарын
үнемсіз пайдалану және т.б. пайда болады. Шөлейттену әлемнің барлық табиғи
аймақтарында жүруде.
Қазіргі таңда әлемнің әртүрлі елдеріндегі шөлейттенудің басты себебі - табиғи
ресурстарды шаруашылықта пайдалану құрылымының сол ландшафтың табиғи
мүмкіншілігіне сәйкес болмауы, халық санының өсуі, антропогенді қысымның артуы,

кейбір елдердің әлеуметтік-экономикалық жағдайының төмендігі. БҰҰ-ның 1985
жылғы мәліметтері бойынша, сол кездің өзінде антропогенді шөлейттенудің көлемі 9
млн км²-ге жеткен және жыл сайын 7 млн гектар жер пайдаланудан шығып қалуда.
Шөлейттену процесі жалпы жер көлемінің Азияда - 19%, Африкада - 23%, Австралияда
- 45%, Оңтүстік Америкада - 10%- ын құрайды. Сахара шөлі оңтүстікке қарай жылына
орташа 6 км жылдамдықпен жылжуда.
Орта Азияның таулы аудандарында, Арал және Балқаш төңірегінде, Орта Азия мен
Оңтүстік Қазақстанның биік зоналы геожүйелерін қоса (Тянь-Шань, Памир-Алай)
шөлейттену процесі қарқынды жүруде. Амудария мен Сырдария өзендерінің суларын
ауыл шаруашылығының қажетіне пайдалану Арал теңізінің сусыз жерлерінде сортаң,
тақыр жазықтықтардың пайда болуына алып келді. Сондай-ақ Арал төңірегі
ландшафтарының деградацияға ұшырауы көлді-батпақты және тоғайлы табиғи
кешендердің тұздың жиналуы молая түскен гало-ксерофитті кешендерге алмасуда. 
==Тұрмыстық және өнеркәсіптік қалдықтар== 

жүктеу/скачать 113,37 Kb.

Достарыңызбен бөлісу: