Ғаламдық проблемалар

ішінде халық саны 1 миллионная асатын қалалар 17-ден 388-ге дейін көбейді. Қалалар
Құрылықтың аз ғана бөлігін алып жатыр, алайда мұнда бүкіл халықтың жартысына
жуығы тұрып жатыр. 
Урбанизация процесінің дамуына байланысты қалалық ортаның көптеген
проблемалары (урбанистикалық, құрылыс- архитектуралық, технологиялық,
әлеуметтік, экологиялық) пайда болды. Оның ішінде қала саны мен көлемінің өсуі,
өнеркәсіп орындарының, транспорттың, тұрғындар санының артуы да бар. Ауыл
тұргындарының қалаға көшуіне байланысты ауыл мен қала тұрғындарының саны
үнемі өзгеріп отырады. Қала халқының саны және қалалар саны мен көлемдері де
өсуде. Қала халқының сандық пайызы әлемнің әртүрлі аймақтарында әрқалай. Ең
үлкен көрсеткіштер әлемнің дамыған елдері - Солтүстік Америка мен Еуропаның
үлесінде (70%-дан жоғары), ал ең төменгі көрсеткіш - Азия және Африка елдерінің
еншісінде. Үлкен қалалар өздерінің маңайымен және кішкене қалалармен қосылып,
ұзындығы жүздеген километрге жететін урбанизацияланған ареалдардың
(мегаполистердің) түзілуіне алып келді. Қазіргі кезде ең ұзын мегаполис «Босваш»
(Бостон- Вашингтон) 500-дей қаланы біріктірді. Мұнда АҚШ халқының 20% (45 млн
адам) тұрады. Түнгі уақытта бұл территория Жер спутниктерінен жарық дақ сияқты
көрінеді. Мұндай урбоареалдардың саны әлемде 10-нан асты. Оның әрқайсысы 30-
40 агломерацияларды «жұтып қойды».
Қалалардың демографиялык, және экономикалық тұрғыдан өсуі әсерінен экожүйеге
техногенді әсердің артуы тек қала маңында ғана емес, олардан біршама
қашықтықтарда да біліне бастады. Осыған байланысты қаланың экологиялық
жағдайы көптеген өнеркәсіпті қалаларда нашарлап кетті. Қалалар планетамыздың
азғана бөлігін алып жатуына байланысты, қалған табиғаттың бөлігін аман сақтап
қалуға мүмкіндік бар. Қалалар - адамзаттың болашағы. Аристотель айтқандай - «Біз
қалаларды тұрғызамыз, алқалалар бізді қалыптастырады». Урбанизацияның
экожүйелер үшін жағымсыз болуы міндетті түрде емес, ал оны экологияландыру
жағымды құбылыс. Қала және қалалық орта сонда өмір сүретін халықтың
Қажеттіліктерін өтеуге, денсаулығына, өмір сапасына қатты әсер етеді. Сондықтан
қазіргі таңда қалалық ортаны экологияландыру адамзат үшін өмірлік қажеттілік
болып табылады.
Жер үшін ең үлкен проблема - тез өсіп келе жатқан халық саны. Осы процесті азайту
үшін жасалған көптеген әртүрлі әрекеттер іске аспай жатыр. Қазіргі таңда Африка,
Азия, Оңтүстік Америка елдерінде «демографиялық жарылыс» орын алуда. Кезінде
Халық санының өсуі.

(XIX ғасырдың бас кезінде) экономист Мальтустың өзі халық санының бақылаусыз
өсуі азық-түліктің тапшылығына алып келетінін айтқан болатын. Қазіргі таңда кейбір
ғалымдардың айтуынша (мысалы, ағылшындық климатолог-ғалым Джеймс Лавлок)
Жер үшін 1 млрд немесе соған жақын халық саны оптималды деп есептейді.
Климаттың өзгеруі бойынша үкімет аралық сарапшылар тобының (IPCC) болжамы
бойынша - 2040 жылы Еуропада жаздың күндері 2003 жылдың жазғы күніндей
температура 38°С- 48°С-ты құрайтын болады. Мұндағы негізгі мәселе адамдардың
көптеп өлуі емес, өсімдіктер өспей Еуропада азық-түлікті өсіру тоқтаудың алдында
болады - дейді. Бұл ұйым тобының есебінше, 2040 жылы Сахара шөлі Еуропаның
ортасына, тіпті Берлинге дейін жылжиды.
Әлеуметтік-экономикалың проблемалар. Азық-түлік тапшылығы. Әлем бойынша
астық, ет, балық және басқа тағам түрлерін адам басына шаққанда өндірілуі 1985
жылдан бері төмендеп келеді. Болжамдар бойынша, 2010 жылға қарай бидай мен
күріштің бағасы екі еседен аса қымбаттайды деп күтілуде. Бұл кедей елдерде
халықтың жаппай ашаршылыққа ұшырауына алып келуі мүмкін.
Азық-түлік тапшылығының басты себебі - 1956 жылдан бері адам басына шаққанда
егістік жерлерінің көлемінің қысқарып, басқа мақсаттарға пайдаланылуы және
топырақтың эрозияға ұшырауына байланысты. «Жасыл революцияға» байланысты
1970- ші жылдары жаңа сорттарды енгізу, суғару, тыңайтқыштар мен гербицидтерді
пайдалану арқылы өнімнің төмендеуі тоқтатылды. Алайда суғару үшін судың
тапшылығына байланысты Австралияда, Африкада бұл әрекеттер іске аспады. Қазіргі
таңда суғару жұмыстары үшін судың тапшылығы Азияда, Америкада байқалуда.
Сондай-ақ балық қоры да күрт азайды. 1950 жылдан 1989 жылға дейін әлем бойынша
балық аулау 19 миллионнан 89 миллионға жетті.
«
Жасыл революция
» ғылыми-техникалық революцияның бір көрінісі - ауыл
шаруашылығының қарқынды:
ауыл шаруашылығын техникаландыру (машина мен
техникаларды пайдалану);
өсімдіктер мен жануарлардың жасанды жолмен алынған
жаңа сорттарын қолдану;
химияландыру (улы химикаттар мен тыңайтқыштарды
«Жасыл революция» және оның салдары.

пайдалану);
мелиорация (суғармалы жерлердің көлемін ұлғайту)
жолдармен дамуы.
«Жасыл революцияның» екі түрі бар.
1. XX ғасырдың 60-70 жылдары пайда болды. Оның бастамасын көтерген
мексикандық селекционер Норман Берлоуг болды. Ол ескі сорттарға қарағанда
өнімді 3 есе көп беретін жаңа «Мексикале» сортын сұрыптап шығарды. Н.Берлоугтан
кейін басқа селекционерлер де жаңа жүғері, мақта, күріш сорттарын сұрыптап
шығара бастады. Тек жем-шөппен ғана емес, витаминдермен, антибиотиктермен,
сондай-ақ салмағы тез артуы үшін - өсу стимуляторларымен өсірілген өнімділіғі
жоғары жануарлар пайда болды. Осы революцияның арқасында астықты
дақылдардың өнімділігі 2-3 есе артып, өнімдердің ассортименті екі есе көбейді.
Қазіргі шығарылып жатқан өнімдердің жартысынан көбі 1950 жылдарға дейін
шығарылмаған. Кейбір дамушы елдер, мысалы, Үндістан астыққа деген сұранысын
өзі қамтамасыз ете бастады. «Жасыл революция» халықтардың тағамға деген
сұранысын қанағаттандырғанмен, көптеген жағымсыз жағдайларға: топырақтың
деградацияға ұшырауына, ауыл шаруашылығы өнімдерінің төмендеуіне және т.б.
алып келді.
2. 80-ші жылдардың ортасынан бастап ғалымдар, егер ауыл шаруашылығы
антропогендік энергияны дәл осылай жұмсай берсе екінші «Жасыл революцияның»
болатыны туралы айта бастады. Оның негізінде - ауыл шаруашылы дақылдарын, мал
шаруашылығы өнімдерін экологиялық технология бойынша өңдеуге ауысу
принциптері жатыр.
Селекционерлер «рекордшыл» сорттарға қарағанда қолайсыз жағдайларда,
тыңайтқыштың аз мөлшерінде, арам шөптерге, зиянкестерге және ауруларға
шыдамды біршама жоғары өнім беретін сорттарды шығаруға ауыса бастады. Бұл
үшін жергілікті мәдени өсімдіктер популяциясы кеңінен қолданылуда. Екінші «Жасыл
революцияның» бір бағыты, экожүйелерге антропогендік әсердің салдарларымен
күресетін «экологиялық таза» әдістерді қолдану. Ал негізінен - қоршаған ортаға әсерді
мейлінше азайту, антропогендік энергияны төмендетіп, өсімдіктер зиянкестерімен
күресу де биологиялық әдістерді пайдалану болып табылады.

жүктеу/скачать 113,37 Kb.

Достарыңызбен бөлісу: